Metahemoglobina

Metahemoglobina
Konposizioa	[[Hemoglobin beta:ferriheme b [extracellular region]]][[Kategoria:Hemoglobin beta:ferriheme b [extracellular region]dun konposatuak]] (en) eta [[Hemoglobin alpha:ferriheme b [extracellular region]]][[Kategoria:Hemoglobin alpha:ferriheme b [extracellular region]dun konposatuak]] (en)
Identifikatzaileak
CAS zenbakia	9008-37-1
Gmelin	17423
MeSH	D008706

Metahemoglobina hemoglobina mota bat da, burdina atomoa oxidatua duena (Fe³⁺), erreduzitua izan beharrean (Fe²⁺, hemoglobina normalekoa).

Hemoglobina normalaren aldean, metahemoglobinak ez du oxigenoa garraiatzen, eta horrek ehunetako hipoxia eragiten du. Gogoratu behar da hemoglobina normalean oxigenoa burdina atomo erreduzituari (Fe²⁺) lotzen zaiola. Burdina atomo oxidatuak (Fe³⁺), aldiz, ezin du oxigenoa lotu.

Metahemoglobina iluna da, eta kopuru handietan odol-zirkulazioan dagoenean larruazalak kolore iluna hartzen du, zianosiren antzekoa ^[1]. Metahemoglobinaren kontzentrazio altuek metahemoglobinemia izeneko gaitza eragiten dute.

Metahemoglobina kopuru txikitan dago odolean (hemoglobina guztiaren %2, hutxi gorabehera). Konposatu kimiko batzuk hartzeak metahemoglobinaren kopurua odolean areagotu dezake, burdina atomoa oxidatzen dutelako (Fe³⁺). Entzima batek (metahemoglobina erreduktasak) gizabanako guztiengan burdina atomoa erreduzitzen du, eta burdina Fe²⁺ moduan mantentzen du. Entzima horren gabeziak, baina, metahemoglobinaren kontzentrazio altuak odolean eragiten du, sortzetiko metahemoglobinemia agertuz.

• Datuak: Q416833