Aluminium(I)hydroxide

Aluminium(I)hydroxyoxide
Structuurformule en molecuulmodel
Geometrie van '"`UNIQ--postMath-00000001-QINU`"'
Geometrie van AlOH {\displaystyle {\ce {AlOH}}}
Ruimtelijke weergave van '"`UNIQ--postMath-00000002-QINU`"'
Ruimtelijke weergave van AlOH {\displaystyle {\ce {AlOH}}}
Algemeen
Molecuulformule AlOH {\displaystyle {\ce {AlOH}}}
IUPAC-naam Aluminium(I)hydroxyoxide
Andere namen Aluminiummonohydroxide
Molmassa [1]42,981 g/mol
SMILES
[Al]O
CAS-nummer 20768-67-6
Wikidata Q97163408
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Aluminium(I)hydroxide, ook bekend onder de namen hydroxyaluminium(I) en aluminiummonohydroxide, is een anorganische verbinding met de molecuulformule AlOH {\displaystyle {\ce {AlOH}}} . De stof bestaat uit aluminium met oxidatiegetal (1+), gecombineerd met één hydroxide-ion. De stof is vastgesteld als moleculair deeltje in de zuurstofrijke atmosfeer van VY Canis Majoris, een ster van de rode superreusklasse.[2]

Synthese

In het laboratorium kan AlOH {\displaystyle {\ce {AlOH}}} gemaakt worden door aluminium te verhitten in een lage druk waterstofperoxide-atmosfeer.[3] Een ander manier is om een mengsel van aluminiumdamp, waterstof en zuurstof te condenseren bij 10 K. Samen met AlOH {\displaystyle {\ce {AlOH}}} ontstaan ook Al ( OH ) 2 {\displaystyle {\ce {Al(OH)2}}} , Al ( OH ) 3 {\displaystyle {\ce {Al(OH)3}}} , AlOH {\displaystyle {\ce {AlOH}}} , HAl ( OH ) {\displaystyle {\ce {HAl(OH)}}} , cyc- AlO 2 {\displaystyle {\ce {AlO2}}} en Al 2 O {\displaystyle {\ce {Al2O}}} .[4]

Eigenschappen

De binding tussen Al en O is 168,2 nm, en die tussen O en H 87,8 nm.[3] De rotatieconstanten bedragen B0=15.740,2476 MHz en D0=0,02481 MHz.[3]

Zie ook

  • Aluminium(I)waterstofsulfide
  • Gallium(I)hydroxide
  • Indium(I)hydroxide
  • Thallium(I)hydroxide
  • Aluminium(II)hydroxide


Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Aluminium monohydroxide op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

  1. Berekend op basis van de op 2 jan 2022 in de Nederlandse Wikipedia voor de verschillende elementen vermelde atomaire massa's
  2. Tenenbaum, E. D., Ziurys, L. M. (2010). Exotic Metal Molecules in Oxygen-rich Envelopes: Detection of AlOH (X1Σ+) in VY Canis Majoris. Astrophysical Journal 712 (1): L93–L97. DOI: 10.1088/2041-8205/712/1/L93.
  3. a b c Apponi, A. J., Barclay, W. L., Jr., & Ziurys, L. M. (1993). The millimeter-wave spectrum of AlOH. Astrophysical Journal Letters 414 (2): L129–L132. DOI: 10.1086/187013.
  4. Wang, Xuefeng, Andrews, Lester (March 2007). Infrared Spectroscopic Observation of the Group 13 Metal Hydroxides, M(OH)1,2,3 (M = Al, Ga, In, and Tl) and HAl(OH)2. The Journal of Physical Chemistry A 111 (10): 1860–1868. PMID 17388275. DOI: 10.1021/jp066390e.