Barbara Acklin

Barbara Acklin
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren Oakland, 28 februari 1943
Geboorteplaats OaklandBewerken op Wikidata
Overleden Omaha, 27 november 1998
Overlijdensplaats OmahaBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) soul
Beroep zangeres, songwriter
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Barbara Acklin (Oakland (Californië), 28 februari 1943 – Omaha (Nebraska), 27 november 1998)[1][2][3][4] was een Amerikaanse soulzangeres en songwriter.

Biografie

Barbara Acklin was enig kind en groeide op in Chicago. Ze zong aanvankelijk in het kerkkoor, later in nachtclubs. Bij het label St. Lawrence Records van haar neef Monk Higgins was ze o.a. werkzaam als achtergrondzangeres. Tijdens haar tijd als receptioniste bij Brunswick Records begon ze songs te schrijven, waarvan er een werd opgenomen door Jackie Wilson, die zich daarna bij het platenlabel daarvoor inzette, dat Acklin een contract kreeg.

Het duet Show Me the Way to Go met Gene Chandler plaatste zich in 1968 in de Amerikaanse r&b-hitlijst op nummer 30. In hetzelfde jaar volgde Love Makes a Woman op nummer 3 in de r&b-hitlijst, dat een BMI Award kon winnen. Er volgden verdere singles en tot 1973 vijf albums. Haar song Am I the Same Girl werd door het label eerst als instrumental uitgebracht met piano van Young-Holt Unlimited onder de titel Soulful Strut. Het werd een nummer 3-hit en een miljoenenseller, terwijl Acklins versie zich daarna plaatste op de 79e positie.

Als songwriter werkte ze vooral met Eugene Record, met wie ze ook een poos getrouwd was, voor The Chi-Lites. In 1974 wisselde ze naar Capitol Records, bracht ze het album A Place in the Sun uit, dat zonder succes bleef en verloor derhalve haar platencontract. Naast soloconcerten was ze sindsdien voornamelijk werkzaam als achtergrondzangeres voor The Chi-Lites.

In 1990 kreeg het door haar en Record geschreven nummer Have You Seen Her weer bekendheid, toen het werd gecoverd door MC Hammer. Barbara Acklin maakte in 1998 bekend aan nieuw materiaal te werken.

Overlijden

Barbara Acklin overleed in november 1998 op 55-jarige leeftijd aan de gevolgen van een longontsteking.

Discografie

Singles

  • 1966: I'm Not Mad Anymore
  • 1967: I've Got You Baby
  • 1967: Your Sweet Loving
  • 1968: From the Teacher to the Preacher (met Gene Chandler)
  • 1968: Just Ain't No Love
  • 1968: Love Makes a Woman (met Jimmy Castor)
  • 1968: Show Me the Way to Go (met Gene Chandler)
  • 1969: A Raggedy Ride
  • 1969: After You
  • 1969: Little Green Apples (met Gene Chandler)
  • 1969: Am I the Same Girl (gebaseerd op de instrumental Soulful Strut van Young-Holt Unlimited, 1968)
  • 1970: Someone Else's Arms
  • 1970: I Did It
  • 1971: I Can't Do My Thing
  • 1971: Lady, Lady, Lady
  • 1972: I Call It Trouble
  • 1973: I'll Bake Me a Man
  • 1974: Raindrops
  • 1975: Give Me Some of Your Sweet Love
  • 1975: Special Loving

Albums

  • 1968: Love Makes a Woman
  • 1969: Seven Days of Night
  • 1970: Someone Else's Arms
  • 1971: I Did It
  • 1973: I Call It Trouble
  • 1975: A Place in the Sun

Compilaties

  • 1987: Groovy Ideas
  • 1995: Greatest Hits
  • 1999: Brunswick Singles A's & B's
  • 2002: 20 Greatest Hits
  • 2002: The Brunswick Anthology (2 cd's)
  • 2003: The Best of Barbara Acklin
  • 2004: The Complete Barbara Acklin on Brunswick Records (2 cd's)
Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Barbara Acklin op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. (en) Barbara Acklin. Discogs. Geraadpleegd op 14-11-2021.
  2. (en) Obituary: Barbara Acklin. The Independent (23 oktober 2011). Geraadpleegd op 14-11-2021.
  3. Barbara Acklin - Songs. www.allbutforgottenoldies.net. Geraadpleegd op 14-11-2021.
  4. (en) Barbara Acklin Biography. OLDIES.com. Geraadpleegd op 14-11-2021.
Bibliografische informatie