Braamknikmos
| Braamknikmos | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Bryum rubens Mitt (1856) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||
Braamknikmos op  Wikispecies | |||||||||||||
| |||||||||||||
Braamknikmos (Bryum rubens) is bladmos uit het geslacht knikmos (Bryum).
Kenmerken
Typisch voor B. rubens s.s. zijn de tamelijk kleine, bolvormige broedknollen die ondergronds vooral aan de stengelbasis en bovengronds tot hoog langs de stengel kunnen voorkomen. De broedknollen zijn roodpaars en hebben uitpuilende cellen, zodat ze lijken op de vruchten van braam en framboos. Van B. rubens s.s. komen vormen voor met melkwitte broedknollen.
Ecologie
Het is algemeen op voedselrijke bodems en is waarschijnlijk de enige vertegenwoordiger van B. rubens s.l. in het rivieren-, zee- en kleigebied. Ook in akkers op de hogere zandgronden komt het veel voor.
Verspreiding
In Nederland komt het braamknikmos algemeen voor. Het staat niet op de rode lijst en is niet bedreigd.[1]
Foto's
-
Blad -
Broedlichamen -
Bladcellen bladvoet -
Bladcellen bladmidden -
bladcellen bladpunt
Nieuwe Soort
In 2010 zijn Naturalis Biodiversity Center en de Bryologische- en Lichenologische Werkgroep gestart met DNA-barcoding van alle Nederlandse mossen. Hieruit bleek het braamknikmos (Bryum rubens) in Nederland uit twee genetische soorten bestaat en dat deze bij nader inzien ook morfologisch te onderscheiden zijn. Na bestudering van het typenmateriaal wees vervolgens uit wat ‘echte’ Bryum rubens was, en dat de andere soort nieuw was voor de wetenschap.[2]
