Fidelis van Sigmaringen

Geboren

1577 te Sigmaringen, vorstendom Hohenzollern-Sigmaringen

Gestorven

24 april 1622 te Grüsch, Seewis im Prättigau

Verering

christendom

Zaligverklaring

24 maart 1729 door paus Benedictus XIII

Heiligverklaring

29 juni 1746 te Rome door paus Benedictus XIV

Schrijn

Kapucijnenklooster van Weltkirchen (Feldkirch), Oostenrijk

Naamdag

24 april

Attributen

zwaard, martelaarspalm, ketters, morgenster, met een knots bezet met stekels, met een wervelwind, met een engel die een martelaarspalm draagt, met de heilige Jozef van Leonessa

Beschermheilige voor

rechtsgedingen, van Hohenzollern en Vorarlberg, van het aartsbisdom Freiburg en het bisdom Feldkirch

Lijst van christelijke heiligen

Portaal

Christendom

Fidelis van Sigmaringen (Sigmaringen, Hohenzollern-Sigmaringen, 1577 – Grüsch, Seewis im Prättigau, 24 april 1622) was een Duitse priester, missionaris en martelaar die vereerd wordt als een heilige in de Rooms-Katholieke Kerk.

Fidelis van Sigmaringen werd op 24 maart 1729 zalig verklaard door paus Benedictus XIII en op 29 juni 1746 heilig verklaard door paus Benedictus XIV. Hij wordt beschouwd als de eerste martelaar van de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren en wordt vaak afgebeeld in het habijt van de Kapucijnenorde met een martelaarskruis of zwaard.

Zijn feestdag wordt gevierd op 24 april, en hij wordt aangeroepen als patroonheilige van advocaten, vooral in kwesties die verband houden met eerlijkheid en gerechtigheid.

Biografie

Hij werd geboren als Markus Roy in Sigmaringen, in het toenmalige Graafschap Hohenzollern-Sigmaringen, als zoon van de burgemeester. Hij studeerde filosofie en rechten aan de universiteiten van Freiburg en Ingolstadt, en verkreeg een doctoraat in beide disciplines. Na zijn studies begon Markus een carrière als advocaat in Colmar, waar hij bekend stond om zijn eerlijkheid en rechtvaardigheid.^[bron?] Desondanks voelde hij zich geroepen tot een religieus leven en trad in 1612 toe tot de Kapucijnenorde, waar hij de naam Fidelis aannam.

Fidelis werd een vurige prediker en werkte onvermoeibaar om het katholieke geloof te bevorderen, vooral in Zwitserland en het zuiden van Duitsland, tijdens een periode van intense religieuze conflicten die voortvloeiden uit de Reformatie. In 1621 werd hij door de pas opgerichte Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren (Propaganda Fide) uitgezonden naar het kanton Graubünden in Zwitserland om het katholicisme te verdedigen tegen de groeiende invloed van het calvinisme.

Zijn prediking en missionaire werk waren niet zonder gevaar. Op 24 april 1622 werd Fidelis tijdens een missie in Seewis im Prättigau aangevallen door een groep calvinistische boeren. Hij werd zwaar mishandeld en uiteindelijk met zwaarden gedood, nadat hij weigerde zijn geloof te verloochenen.