Grootkopdeukschildpad
| Grootkopdeukschildpad IUCN-status: Gevoelig[1] (2018) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
| Een exemplaar uit Mato Grosso, Brazilië. | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Acanthochelys macrocephala (Rhodin, Mittermeier & McMorris, 1984) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Grootkopdeukschildpad op  Wikispecies | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De grootkopdeukschildpad[2] (Acanthochelys macrocephala) is een schildpad uit de familie slangenhalsschildpadden (Chelidae).[3]
Naam en indeling
De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Anders Gunnar Johannes Rhodin, Russell Alan Mittermeier en J. Robert McMorris in 1984. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Platemys macrocephala gebruikt. De wetenschappelijke soortnaam is een samenstelling van Oudgrieks μακρός (makros), 'lang' en κεφαλή (kephalē), 'hoofd/kop'.
Uiterlijke kenmerken
De vrouwtjes bereiken een maximale schildlengte tot 29,5 centimeter, mannetjes blijven kleiner. Hiermee is het de grootste soort van het geslacht Acanthochelys. De kop is relatief groot en heeft een grijsbruine kleur met een gele keel, ook het trommelvlies is geel. De schubben aan de bovenzijde van de kop zijn vergroot. De schildkleur is donkerbruin tot zwart, jongere dieren hebben een lichtere kleur. Tussen de marginaalschilden (aan de rand) en de rugschilden is een soort goot-achtige verdieping aanwezig.
Levenswijze
De afzet van de eieren vindt aan het eind van het natte seizoen plaats, in april en mei. De jongen worden tussen december en maart geboren. De soort leeft vooral van waterslakken die met de grote kop gekraakt worden.[4]
Verspreiding en habitat
De grootkopdeukschildpad komt voor in delen van Zuid-Amerika en leeft in de landen Argentinië, Bolivia, Brazilië en Paraguay.[3] De schildpad leeft verschilende typen draslanden zoals moerassen, zowel tijdelijke als permanente wateren zoals meren en rivieren en komt ook in brak water voor. De soort is aangetroffen op een hoogte van ongeveer 500 meter boven zeeniveau.
Beschermingsstatus
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'gevoelig' toegewezen (Near Threatened of NT).[5]
Bronvermelding
Referenties
- ↑ (en) Grootkopdeukschildpad op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Mario Nilo, Piero Giordano, Vittorio Giordano, Carlo Tizzoni, Fernanda Tosco (auteurs), Hanny Mensink, L. E. M. de Boer, Frank de Graaf sr (Nederlandse redactie), Bureau Helen Stenfert Kroese (vertaling) (1988). Geheimen van het dierenrijk - Reptielen en amfibieën 1. Uitgeverij Lekturama, Pagina 135.
- ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Acanthochelys macrocephala.
- ↑ Franck Bonin, Bernard Devaux & Alain Dupré, vertaald door Peter C.H. Pritchard (2006). Turtles of the World. Johns Hopkins University Press, Pagina 16, 17. ISBN 0801884969.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Acanthochelys macrocephala - IUCN Red List. Gearchiveerd op 9 oktober 2021.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Acanthochelys macrocephala - Website Geconsulteerd 2 juli 2022
- (en) – Peter Paul van Dijk, John B. Iverson, Anders G. J. Rhodin, H. Bradley Shaffer & Roger Bour - Turtles of the World, 7th Edition: Annotated Checklist of Taxonomy, Synonymy, Distribution with Maps, and Conservation Status - ISSN 10887105 (2014) - Website
- (en) – Franck Bonin, Bernard Devaux & Alain Dupré, vertaald door Peter C.H. Pritchard - Turtles of the World – Pagina 16, 17 – 2006 – Johns Hopkins University Press – ISBN 0801884969
