Josef Priller

Josef Priller
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Bijnaam "Pips"
Geboren 27 juli 1915
Ingolstadt, Beieren, Duitse Keizerrijk
Overleden 20 mei 1961
Böbing, Opper-Beieren, West-Duitsland
Rustplaats Westfriedhof in Augsburg, Beieren, Duitsland; veld: 28, hoofdweg: G 31[1][2]
Land/zijde Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Heer
Luftwaffe
Dienstjaren 1934 - 1945
Rang
Oberst
Eenheid Infanterieregiment 19
Jagdgeschwader 71
Jagdgeschwader 51
Bevel Jagdfliegerführer 2
11 januari 1943 -
6 september 1943
Jagdfliegerführer 4
6 september 1943 -
1 april 1944
Jagdgeschwader 26
11 januari 1943 -
27 januari 1945
Inspekteur der Jagdflieger West
31 januari 1945 -
8 mei 1945
Slagen/oorlogen Tweede Wereldoorlog
  • Slag om Frankrijk
  • Slag om Engeland
  • Westfront
  • Operatie Overlord
  • Unternehmen Bodenplatte
  • Verdediging van het Rijk
Onderscheidingen Zie decoraties
Ander werk Manager van een brouwerij

Josef "Pips"[3] Priller (Ingolstadt, 27 juli 1915 — Böbing (Opper-Beieren), 20 mei 1961) was een beroemd Duits gevechtspiloot. Hij schoot 101 geallieerde toestellen neer.

Priller behaalde zijn eerste luchtoverwinningen in mei 1940 boven Frankrijk toen hij een aantal Franse toestellen neerhaalde. Vervolgens nam hij vanaf juli deel aan de Slag om Engeland, het offensief van Duitsland om Engeland te veroveren. Priller moest hierbij Duitse bommenwerpers escorteren die de Britse vliegvelden gingen bombarderen. De luchtoorlog liep in het begin succesvol voor de Duitsers, maar veranderde na een paar maanden in een catastrofe waarbij de Duitsers massale verliezen leden. Priller verloor hierbij zelf twee broers, die allebei ook piloot waren.

Na de Slag om Engeland vocht Priller vanaf zijn basis in Frankrijk tegen de geallieerde luchtmacht. Priller kreeg bekendheid toen hij op 6 juni 1944 samen met sergeant Heinz Wodarczyk de Britse en Canadese troepen op de stranden van Sword Beach aanviel. Priller kreeg het nieuws van een geallieerde landing te horen door een telefoonoproep van Generaal-Majoor Werner Junck. Junck droeg hem op met zijn eskadron de tegenaanval in te zetten. Priller had echter enkel nog drie vliegtuigen (waarvan een defect) tot zijn beschikking omdat de rest naar het zuiden van Frankrijk, Reims, Biarritz en Metz was gestuurd. Priller was woedend maar de leiding duldde geen tegenspraak waarna hij in zijn Focke Wulf FW 190 stapte en 100 km vloog om het strand van Normandië aan te vallen.[4][5] Bij Juno Beach schoot Priller zijn machinegeweren leeg op de Engelse soldaten die op het strand liepen.[bron?] Dit verhaal en Prillers personage werden later gebruikt in de film The Longest Day.

Josef Priller overleefde de oorlog maar stierf in mei 1961 aan een hartaanval.

Militaire loopbaan

  • Fahnenjunker: 1 april 1935[6][7]
  • Fähnrich: 1935[6]
  • Oberfähnrich: 1 oktober 1936[6][7]
  • Leutnant: 1 april 1937[6][7][8]
  • Oberleutnant: 1940[6][7]
  • Hauptmann: december 1941[6][7]
  • Major: januari 1943[6][7]
  • Oberstleutnant: augustus 1943[7] - 1944[6]
  • Oberst: 1 januari 1945[6][7]

Decoraties

  • Ridderkruis van het IJzeren Kruis (nr.144) op 19 oktober 1940 als Oberleutnant en Staffelkapitän van de 6./JG 51[9][10][7][6]
  • Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof (nr.28) op 20 juli 1941 als Oberleutnant en Staffelkapitän van het 1./JG 26 "Schlageter"[9][10][7][6]
  • Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof en Zwaarden (nr.73) op 2 juli 1944 als Oberstleutnant en Geschwaderkommodore van het JG 26 "Schlageter"[9][10][6]
  • IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (10 juli 1940)[11][7][6]en 2e Klasse (30 mei 1940)[11][7][6]
  • Duitse Kruis in goud op 9 december 1941 als Oberleutnant in de 6./JG 51[12][7][6]
  • Gewondeninsigne 1939 in zwart[13][7][6]
  • Gesp voor Gevechtsvluchten aan het Front voor jachtvliegers in goud met getal "300"[13][7][6]
  • Gezamenlijke Piloot-Observatiebadge[13][7][6]
  • Dienstonderscheiding van Leger voor (4 dienstjaren)[6]
  • Hij werd twee maal genoemd in het Wehrmachtsbericht. Dat gebeurde op:
  • 2 mei 1942[7]
  • 8 oktober 1944[7][14]
Bronnen, noten en/of referenties
  • (de) Berger, Florian. Mit Eichenlaub und Schwertern. Die höchstdekorierten Soldaten des Zweiten Weltkrieges. Wenen, Oostenrijk: Selbstverlag Florian Berger. 1999, ISBN 978-3-9501307-0-6.
  • (de) Scherzer, Veit. Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives. Jena, Duitsland: Scherzers Miltaer-Verlag. 2007, ISBN 978-3-938845-17-2.
  • (de) Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 – Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtsteile. Friedberg, Duitsland: Podzun-Pallas. 2000, ISBN 978-3-7909-0284-6.
  • (de) Patzwall, Klaus D.; Scherzer, Veit. Das Deutsche Kreuz 1941 – 1945 Geschichte und Inhaber Band II. Norderstedt, Duitsland: Verlag Klaus D. Patzwall. 2001, ISBN 978-3-931533-45-8.
  • (de) Stockert, Peter. Die Eichenlaubträger 1939-1945 Band 1. Bad Friedrichshall, Duitsland:. Friedrichshaller Rundblick 1996, ISBN 978-3-9802222-7-3 .
  • (de) Thomas, Franz. Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 2: L–Z. Osnabrück, Duitsland: Biblio-Verlag. 1998, ISBN 978-3-7648-2300-9.
  1. ↑ (en) Find A Grave: Col Josef “Pips” Priller. Geraadpleegd op 9 oktober 2019. Gearchiveerd op 28 oktober 2019.
  2. ↑ (de) World War II Graves: Priller, Josef “Pips”. Geraadpleegd op 9 oktober 2019.
  3. ↑ Cornelius Ryan, The Longest Day
  4. ↑ (fr) Josef "Pips" Priller s'envole contre les alliés. www.plagesdu6juin1944.com. Gearchiveerd op 6 februari 2017. Geraadpleegd op 5 februari 2017.
  5. ↑ (fr) (6 december 2016). Josef Priller. Wikipédia. Gearchiveerd van origineel op 28 augustus 2023.
  6. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s http://www.ritterkreuztraeger.info/rksc/p/SC073Priller.pdf
  7. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r https://www.tracesofwar.nl/persons/25685. Gearchiveerd op 28 augustus 2023.
  8. ↑ Stockert 1996, p. 170.
  9. ↑ a b c Fellgiebel 2000, p.345
  10. ↑ a b c Scherzer 2007, p.605
  11. ↑ a b Thomas 1998, p.173
  12. ↑ Patzwall and Scherzer 2001, p.359
  13. ↑ a b c Berger 2000, p.272
  14. ↑ "Het jachteskader "Schlageter", onder de leiderschap van Oberstleutnant Priller, schoot 300 Brits-Amerikaanse toestellen neer sinds het begin van de invasie en behaalde daarmee haar 2500e luchtoverwinning aan het Westfront."