Ghekiere werd op 14 mei 1996 geboren in het West-VlaamseIzegem. Ze studeerde lichamelijke opvoeding aan Hogeschool VIVES in Torhout. Ze was ook redder aan de kust van Knokke-Heist, en later actief als personal coach in een fitnesscentrum in Roeselare. Ze nam als amateur geregeld deel aan loopwedstrijden. Zo liep ze in 2015 de Spartacus Run in Boom en in 2018 finishte ze als achtste in de Paulusrun in Wevelgem. Op haar zestiende begon ze met fietsen, op een recreatieve basis.
2020: in wielerwereld door pandemie
Ghekiere fietste zich voor het eerst in de kijker in 2020 tijdens de virtuele Ronde van België, georganiseerd omwille van de heersende coronapandemie. Ze nam hieraan deel in het team van Ceylin del Carmen Alvarado. De klassementen van deze vijfdaagse wedstrijd werden bepaald aan de hand van het aantal verreden kilometers. Na de derde dag stond Ghekiere aan de leiding in zowel het jongeren- als het eliteklassement. Ghekiere werd echter gediskwalificeerd, omdat haar verreden afstand en tijd volgens organisator Golazo te hoog lagen. Ze reed op de slotdag bijvoorbeeld vierhonderd kilometer in dertien uur. In de eindstand zou ze zo in totaal vijfhonderd kilometer meer hebben gereden dan haar dichtste achtervolgster. Na haar bestanden met wattages en hartslagen door te sturen geloofden de organisatoren haar, maar haar diskwalificatie werd niet ongedaan gemaakt. Haar team won desondanks wel het ploegenklassement. Golazo bood Ghekiere ter compensatie een professionele test aan bij Energy Lab. Hier kreeg ze het advies om over te stappen op competitiesport, en werd haar aangeboden om haar resultaten door te geven aan UCI-ploegen. Ze sloot zich aan bij het Lotto Cycling Talent-project en Ward Vande Capelle werd haar trainer.
Ze kreeg haar eerste profcontract bij de Belgische continentale wielerploeg Bingoal Casino-Chevalmeire. Ze reed op 2 maart 2021 haar eerste UCI-koers, de eendaagse semiklassieker Le Samyn. Dat seizoen reed ze bijna alle Belgische wielerklassiekers. Ze toonde zich later dat jaar in de Tour de l'Ardèche, waar ze in de vierde en de zevende etappe achtste wist te worden. Daarnaast behaalde ze de twaalfde plek in het algemeen klassement van die koers, waarmee ze de beste Belgische was.
2022: eerste podium, bergklassement en nationale selectie
Ze vond in 2022 met Plantur-Pura een nieuwe werkgever. Dat jaar maakte ze ook voor het eerst deel uit van de nationale selectie, waarmee ze de Tsjechische rittenkoers Gracia Orlová reed. In de slotetappe werd ze derde, haar eerste podiumplaats. Ze werd enkele maanden later opnieuw opgeroepen voor de nationale selectie, ditmaal voor het EK. Niet veel later verdiende ze eveneens haar plaats in de selectie voor het WK. Hier werd ze negentiende, en tweede Belgische na Lotte Kopecky. Ondertussen had ze ook het bergklassement in de Ronde van Thüringen naar haar hand weten te zetten, haar eerste overwinning. In de Grote Prijs van Wallonië behaalde ze bijna haar eerste ritoverwinning, maar in de laatste meters schoot ze uit haar klikpedaal waardoor haar land- en teamgenote Julie De Wilde haar nog voorbijstak. Ghekiere werd hier uiteindelijk tweede, voor nog een teamgenote, Yara Kastelijn. Tijdens de Ronde van Frankrijk was ze een aflevering te gast bij Vive le vélo.
Voor het seizoen van 2023 verkaste ze naar AG Insurance-Soudal Quick-Step.[2] Hier behaalde ze vroeg op het seizoen haar eerste eindoverwinning in een rittenkoers. In de Wielerweek van Valencia ging Ghekiere tijdens de laatste etappe mee met de vroege vlucht om het bergklassement naar haar hand te zetten. Ze wist het peloton voor te blijven en sprintte voor de zege, die uiteindelijk naar Elise Uijen ging. Ghekiere werd tweede, maar wist naast het bergklassement onverwachts ook het eindklassement te winnen met één seconde voorsprong op haar teamgenote Ashleigh Moolman-Pasio.[3] Ze liet verder ook onder andere Annemiek van Vleuten (vierde) en Cecilie Uttrup Ludwig (tiende) achter zich in dat algemene klassement.[4] In de voorjaarsklassiekers wist ze geen topresultaat te behalen, haar beste klassering was een negentiende plaats in de Waalse Pijl. Later wist ze nog vijfde te worden in zowel de Spaanse eendagskoers Emakumeen Saria als op het Belgisch kampioenschap. In de Italiaanse World Tour-koers Trofeo Alfredo Binda werd ze achtste. In de meerdaagse wedstrijd Ronde van Burgos, eveneens op World Tour-niveau, werd ze dertiende in het algemeen klassement. De Ronde van Italië beëindigde ze als vierentwintigste. De rest van het seizoen bewees Ghekiere zich vooral als knecht. Zo hielp ze Moolman-Pasio aan een zesde plek in de Ronde van Frankrijk[5] en Kopecky aan de wereldtitel.[6] Zelf werd ze in zowel het eindklassement van de Tour als op het WK tweeëntwintigste. Aan het einde van het seizoen werd Ghekiere nog genomineerd voor de Flandrienne-Trofee, die echter naar Kopecky ging.[7] Wel won ze het Gouden Merletje voor Sportvrouw van het jaar in Izegem.[8]
In de voorjaarsklassiekers liet Ghekiere zich regelmatig zien. Zo was ze mee in de vroege vlucht tijdens de Ronde van Vlaanderen en werd ze achtste, en eerste Belgische, in onder andere de Brabantse Pijl. Ook in de driedaagse Ronde van Catalonië was ze actief. In de eerste etappe greep ze de bergtrui. In de tweede rit was ze mee in de kopgroep en won ze de prijs voor de strijdlustigste renster. In de slotrit stelde ze op de eerste berg het bergklassement veilig. Op het Belgisch kampioenschap op de weg werd Ghekiere derde, achter Lotte Kopecky en Sanne Cant. In juli wist ze, ondanks een zware val in de zesde etappe, het bergklassement in de Ronde van Italië te veroveren. Op de Olympische wegrit begin augustus hielp Ghekiere, samen met Julie Van de Velde en Margot Vanpachtenbeke, Kopecky aan een bronzen medaille.[9] Later die maand nam Ghekiere ook opnieuw deel aan de Ronde van Frankrijk. In de vierde etappe wist ze de prijs van de strijdlust te veroveren.[10] Na de zesde etappe mocht ze de bergtrui aantrekken,[11] die ze kracht bijzette met de winst in etappe zeven.[12] Op 18 augustus, na de slotetappe, mocht ze mee het eindpodium op door haar overwinning in het bergklassement.[13]
↑In 3 jaar tijd van redster op het strand, naar renster die Van Vleuten klopt: wie is wielerrevelatie Justine Ghekiere?. Sporza (21 februari 2023). Geraadpleegd op 21 februari 2023.
↑Justine Ghekiere wil winnen in het truitje van AG Insurance-NXTG. Het Nieuwsblad (25 oktober 2022). Gearchiveerd op 1 november 2022. Geraadpleegd op 8 december 2022.
↑EVA, Drie jaar geleden nog redster in Knokke, nu beter dan Van Vleuten en primus in Ronde van Valencia: het sprookje van Justine Ghekiere (26). Het Laatste Nieuws (19 februari 2023). Gearchiveerd op 20 februari 2023. Geraadpleegd op 20 februari 2023.
↑Justine Ghekiere klopt Van Vleuten en co. en is eindwinnares in Ronde van Valencia. Sporza (19 februari 2023). Gearchiveerd op 20 februari 2023. Geraadpleegd op 20 februari 2023.
↑KIJK. Na bewogen Tour met opgeheven hoofd naar huis: een unieke blik op de week van AG Insurance-Soudal Quick-Step. Het Laatste Nieuws (31 juli 2023). Gearchiveerd op 14 augustus 2023. Geraadpleegd op 14 augustus 2023.
↑DMM, Lotte Kopecky kan tranen niet bedwingen na wereldtitel: “Een ongelofelijk, maar ook bijzonder zwaar jaar”. Het Laatste Nieuws (13 augustus 2023). Geraadpleegd op 14 augustus 2023.
↑Fransen, Guy, Dit zijn de vijf genomineerden voor de titel van Flandrienne van 2023. Het Belang van Limburg (18 oktober 2023). Geraadpleegd op 15 juli 2024.
↑Valentijn Dumoulein, Izegem bekroont verdienstelijke stadsgenoten met Gouden Merletjes. Het Laatste Nieuws (24 april 2023). Gearchiveerd op 14 augustus 2023. Geraadpleegd op 14 augustus 2023.
↑YVS/ODBS/KDW, Lotte Kopecky laat het dansen tijdens huldiging in Belgium House over aan Ghekiere: “Wat buiten mijn comfortzone”. Het Laatste Nieuws (5 augustus 2024). Geraadpleegd op 19 augustus 2024.
↑Torfs, Quinten; Withouck, Jonas, “Nu heb ik toch eens op het Tourpodium gestaan”: Justine Ghekiere krijgt prijs van de strijdlust, winnares Puck Pieterse sliep op matras van Belgische ploeggenote. Het Nieuwsblad (14 augustus 2024). Geraadpleegd op 19 augustus 2024.
↑Justine Ghekiere pakt de bergtrui in de Tour: "Ik ben nog nooit zo diep gegaan". Sporza (16 augustus 2024). Geraadpleegd op 19 augustus 2024.
↑Krachttoer van Justine Ghekiere! Bollenkoningin pakt na vroege vlucht uit met nummertje en viert solozege in zware bergetappe. Sporza (17 augustus 2024). Geraadpleegd op 19 augustus 2024.
↑De bollen zijn binnen voor Ghekiere! Belgische schrijft stukje Tourgeschiedenis met winst in bergklassement. Sporza (18 augustus 2024). Geraadpleegd op 19 augustus 2024.
Mediabestanden
Commons heeft mediabestanden in de categorie Justine Ghekiere.
België 
Bergklassement Ronde van Thüringen
Bergklassement Wielerweek van Valencia
Eindklassement Wielerweek van Valencia
Prijs van de strijdlust 2e etappe Ronde van Catalonië
Bergklassement Ronde van Catalonië
Belgisch kampioenschap op de weg
Bergklassement Ronde van Italië
Prijs van de strijdlust 4e etappe Ronde van Frankrijk
↑ 
Bingoal Casino-Chevalmeire
· 
· 
