La leggenda del pianista sull'oceano

La leggenda del pianista sull'oceano
(The Legend of 1900)
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Regie Giuseppe Tornatore
Producent Francesco Tornatore
Scenario Giuseppe Tornatore
Gebaseerd op Novecento
van Alessandro Baricco
Muziek Ennio Morricone
Montage Massimo Quaglia
Cinematografie Lajos Koltai
Productiebedrijf Sciarlò
Medusa Film
Distributie Medusa Film (Italië)
New Line International (Internationaal)
Première Vlag van Italië 28 oktober 1998
Vlag van Nederland 2 december 1999
Vlag van België 12 januari 2000
Genre Drama / Muziek
Speelduur 165 minuten
125 minuten (internationale versie)
Taal Engels
Frans
Italiaans
Land Vlag van Italië Italië
Budget US$ 9 miljoen
Opbrengst US$ 21,1 miljoen[1]
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

La leggenda del pianista sull'oceano (Internationale titel: The Legend of 1900) is een Italiaanse muzikale dramafilm uit 1998, geregisseerd door Giuseppe Tornatore. De film is geïnspireerd op Novecento, een monoloog van Alessandro Baricco.

Verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Trompettist Max Tooney moet wegens geldgebrek zijn trompet verkopen aan een muziekhandelaar. Terwijl Max als afscheid nog een laatste keer op zijn trompet speelt, herkent de muziekhandelaar het muziekstuk en laat Max een kapotte opnamematrix (masterschijf) zien die hij in een oude vleugel heeft gevonden. Max vertelt vervolgens aan de muziekhandelaar De legende van de oceaanpianist.

Op nieuwjaarsochtend 1900 werd aan boord van de oceaanlijner Virginian een baby gevonden, die voor het gemak 1900 heette. 1900 wordt de eerste acht jaar van zijn leven opgevoed door stoker Danny Boodmann en brengt het grootste deel van deze tijd door in de machinekamer van het schip. Na een ongeluk waarbij Danny om het leven komt, ontdekt 1900 zijn muzikale talent en speelt hij in het geheim op een vleugel in de eersteklas balzaal.

De komende jaren verlaat 1900 het schip nooit en speelt als pianist in de band aan boord. Hij raakt bevriend met Max, die hem herhaaldelijk aanmoedigt het schip te verlaten. Tijdens zijn optredens met de band speelt 1900 uitstekende jazznummers en wordt uiteindelijk beroemd tot buiten de grenzen van Virginia als jazzpianist. Zijn muzikale carrière culmineert uiteindelijk in het winnen van een ‘pianoduel’ tussen hem en jazzmuzikant Jelly Roll Morton. Noch het aanbod van een muziekproducent, noch de liefde voor een Hongaarse emigrant kan 1900 ervan overtuigen het schip te verlaten. Als hij eindelijk een stap richting land wil zetten ‘om de stem van de oceaan te horen’, stopt hij midden op het gangpad en draait zich om. Zoals hij later aan Max uitlegde, kon hij de grenzen van de stad (New York) niet zien en daarom kon hij het schip niet verlaten.

Max hoort van de muziekhandelaar dat de Virginian tijdens de oorlog als ziekenhuis heeft gediend, is ontmanteld en nu wordt voorbereid om in de haven te worden opgeblazen. Vervolgens probeert hij tevergeefs 1900, die nog steeds verborgen is op het schip, over te halen om met hem aan land te komen. 1900 antwoordt dat zijn wereld “tussen boeg en achtersteven” ligt en alleen op het schip blijft. Terwijl Max op de oever staat en toekijkt, wordt de Virginian opgeblazen.

Uiteindelijk geeft de verwoeste Max de gerepareerde opnamematrix terug aan de muziekhandelaar, die hij van hem had geleend om 1900 ervan te overtuigen het schip te verlaten. Hij vertelt de handelaar het einde van zijn verhaal. Maar hij geeft Max een kans op een nieuw begin en geeft hem zijn oude trompet terug.

Rolverdeling

Acteur Personage
Tim Roth 1900 (Danny Boodmann T.D. Lemon 1900)
Pruitt Taylor Vince Max Tooney
Mélanie Thierry Venetiaans meisje
Bill Nunn Danny Boodmann
Heathcote Williams Dr. Klauserman
Clarence Williams III Jelly Roll Morton
Peter Vaughan Winkelier
Niall O'Brien havenmeester
Gabriele Lavia Friulische boer
Kevin McNally senator Wilson
Roman Kuznietcov 2-jarige 1900
Easton Gage 4-jarige 1900
Cory Buck 8-jarige 1900

Productie

De opnames vonden plaats in de havenstad Odessa in Oekraïne en de filmstudio Cinecittà in Rome.[2] De decors werden voornamelijk gemaakt door Bruno Cesari, de decorontwerper die een Oscar had gewonnen voor zijn werk aan The Last Emperor.[3]

Filmmuziek

Zie The Legend of 1900 (soundtrack) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De muziek voor de film werd gecomponeerd door Ennio Morricone.[4]

Ontvangst

Op Rotten Tomatoes heeft The Legend of 1900 een waarde van 56% en een gemiddelde score van 5,4/10, gebaseerd op 41 recensies.[5] Op Metacritic heeft de film een gemiddelde score van 58/100, gebaseerd op 28 recensies.[6]

Prijzen en nominaties

De belangrijkste:

Jaar Prijs Categorie Genomineerde(n) Uitslag
1999 Europese filmprijzen Beste Europese cinematograaf Lajos Koltai (gedeeld met: Sunshine) Gewonnen
Internationaal filmfestival van Toronto People's Choice Award Giuseppe Tornatore Genomineerd
2000 Golden Globes Beste filmmuziek Ennio Morricone Gewonnen
Satellite Awards Genomineerd
Beste artdirection Francesco Frigeri & Bruno Cesari Genomineerd
Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en) Icoontje film The Legend of 1900 op Box Office Mojo, geraadpleegd op 15 juli 2024
  2. (en) Filming & production IMDb, geraadpleegd op 16 juli 2024
  3. (en) The Legend of 1900 British Film Institute, geraadpleegd op 16 juli 2024
  4. (en) The Legend Of 1900 Soundtrack.Net, geraadpleegd op 16 juli 2024
  5. (en) Icoontje film The Legend of 1900 op Rotten Tomatoes, geraadpleegd op 16 juli 2024
  6. (en) Icoontje film The Legend of 1900 op Metacritic, geraadpleegd op 16 juli 2023