Megalohyrax

Megalohyrax
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Vroeg-Oligoceen
Megalohyrax
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Hyracoidea
Familie:Pliohyracidae
Onderfamilie:Saghatheriinae
Geslacht
Megalohyrax
Andrews, 1903
Typesoort
Megalohyrax eocaenus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Megalohyrax op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Megalohyrax[1][2][3] is een geslacht van uitgestorven herbivore hyracoïde zoogdieren uit het Onder-Oligoceen, ongeveer 33-30 miljoen jaar geleden. De fossielen zijn gevonden in Afrika en in Klein-Azië.

Kenmerken

Dit dier was heel anders dan de huidige klipdassen en de afmetingen waren ook veel groter. Het lichaam kan meer dan honderdvijftig centimeter lang zijn geweest en in het algemeen kon Megalohyrax de grootte van een tapir bereiken. In het verleden (Andrews, 1906) is het uiterlijk van dit dier vergeleken met dat van een klein en gedrongen paard, maar in werkelijkheid hebben latere studies vastgesteld dat de morfologie van Megalohyrax heel anders was dan die van de archaïsche paardachtigen. De benen waren sterk en het lichaam was bijzonder massief.

De schedel was lang en laag, in tegenstelling tot die van de huidige klipdassen en kon wel veertig centimeter lang worden. De schedel had een sterke lambdoïde kam en een primitief alisphenoid kanaal, een inkeping voor de kleine palatine neurovasculaire groep, oogkassen niet naar voren gepositioneerd en in breed contact tussen de bovenkaak en de voorkant, alle kenmerken die niet aanwezig zijn bij de huidige klipdassen. De tandformule van Megalohyrax bestond uit drie snijtanden, één hoektand, vier premolaren en drie kiezen. In tegenstelling tot andere hyracoïden die in dezelfde tijd en in dezelfde periode leefden, bezat Megalohyrax een algemeen gebit, bestaande uit bunoselenodonti-elementen en (zoals veel archaïsche klipdassen) met submolariforme premolaren.

Classificatie

Voor het eerst beschreven in 1903 door Andrews, werd Megalohyrax beschouwd als de grootste bekende klipdas. De typesoort is Megalohyrax eocaenus[4], gevonden in het El-Fayoem-gebied in Egypte. Andrews schreef andere soorten die in hetzelfde gebied werden gevonden toe aan het geslacht Megalohyrax (M. minor[5][6], M. major), die echter varianten van dezelfde vorm zouden kunnen zijn. In ieder geval zijn de overblijfselen van Megalohyrax heel gewoon in de Fayoem en zijn ze bekend door de hele reeks. In 1979 beschreef Sudre een andere soort Megalohyrax, M. gevini[7][8], afkomstig uit bodems van het lager/midden Eoceen van Algerije, maar momenteel wordt deze soort niet meer toegeschreven aan Megalohyrax. Andere fossielen die aan dit geslacht worden toegeschreven, zijn gevonden in Saoedi-Arabië en Ethiopië. Megalohyrax maakt deel uit van een clade van uitgestorven klipdassen bekend als Pliohyracidae, bestaande uit kleine tot middelgrote vormen (bijv. Saghatherium[9][10]) maar ook gigantische vormen (Titanohyrax[11]).

Bronnen, noten en/of referenties

Literatuur

  • Andrews, CW 1903. Notes on an expedition to the Fayum, Egypt, with descriptions of some new mammals. Geological Magazine 4: 337–343.
  • CW Andrews. 1906. A Descriptive Catalogue of the Tertiary Vertebrata of Fayum, Egypt 1–324
  • J. Sudre. 1979. Nouveaux MAMMIFERES eocenes du Sahara occidental. Palaeovertebrata 9 (3): 83–115
  • DT Rasmussen and EL Simons. 1988. New Oligocene hyracoids from Egypt. Journal of Vertebrate Paleontology 8 (1): 67–83
  • JGM Thewissen, Simons EL (2001) Skull of Megalohyrax eocaenus (Hyracoidea, Mammalia) from the Oligocene of Egypt. Journal of Vertebrate Paleontology 21: 98–106.
  • J. Kappelman, DT Rasmussen, WJ Sanders, M. Feseha, T. Bown, P. Copeland, J. Crabaugh, J. Fleagle, M. Glantz, A. Gordon, B. Jacobs, M. Maga, K. Muldoon, A. Pan, L. Pyne, B. Richmond, T. Ryan, ER Seiffert, S. Sen, L. Todd, MC Wiemann and A. Winkler. 2003. Oligocene mammals from Ethiopia and faunal exchange between Afro-Arabia and Eurasia. Nature 426: 549–552

Noten

  1. Fossilworks: Megalohyrax. fossilworks.org. Gearchiveerd op 3-9-2021. Geraadpleegd op 03-09-2021.
  2. Mindat.org. www.mindat.org. Geraadpleegd op 27-10-2021.
  3. (en) Megalohyrax. Dinopedia. Geraadpleegd op 27-10-2021.
  4. Fossilworks: Megalohyrax eocaenus. fossilworks.org. Gearchiveerd op 27-10-2021. Geraadpleegd op 27-10-2021.
  5. Fossilworks: Megalohyrax minor. fossilworks.org. Gearchiveerd op 27-10-2021. Geraadpleegd op 27-10-2021.
  6. Mindat.org. www.mindat.org. Geraadpleegd op 27-10-2021.
  7. Mindat.org. www.mindat.org. Geraadpleegd op 27-10-2021.
  8. Fossilworks: Megalohyrax gevini[dode link]. fossilworks.org. Geraadpleegd op 27-10-2021.
  9. Mindat.org. www.mindat.org. Geraadpleegd op 27-10-2021.
  10. Fossilworks: Saghatherium. fossilworks.org. Gearchiveerd op 21-6-2015. Geraadpleegd op 27-10-2021.
  11. Titanohyrax. prehistoric-fauna.com. Geraadpleegd op 27-10-2021.
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Megalohyrax op de Italiaanstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.