Ściesek środkowoeuropejski
| Eucharis (Eucharis) adscendens | |||
| (Fabricius, 1787) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | stawonogi | ||
| Gromada | owady | ||
| Podgromada | owady uskrzydlone | ||
| Infragromada | nowoskrzydłe | ||
| (bez rangi) | Holometabola | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| (bez rangi) | owadziarki | ||
| Nadrodzina | bleskotki | ||
| Rodzina | ścieskowate | ||
| Rodzaj | Eucharis | ||
| Podrodzaj | Eucharis | ||
| Gatunek | Ściesek środkowoeuropejski | ||
| Synonimy | |||
| |||
| |||
Ściesek środkowoeuropejski (Eucharis adscendens) – gatunek błonkówki z rodziny ścieskowatych.
Zasięg występowania
Azja i Europa. W Europie notowany od Portugalii przez Europę środkową i Bałkany po Ural. W Skandynawii nie notowany. Poza tym występuje na Bliskim Wschodzie[1].
W Polsce zapewne rzadki, zamieszkuje Suwalszczyznę i okolice Warszawy[2].
Budowa ciała
Ciało bardzo charakterystycznie ukształtowane, metalicznie zielone, miedziane bądź niebieskofioletowe; wierzchołek odwłoka niekiedy czerwonopomarańczowy. Tułów lśniący, wyniesiony (wysklepiony), masywny; przedplecze schowane z tyłu głowy, bardzo słabo dostrzegalne. Na wierzchniej stronie tułowia wyraźne, rozwidlające się wyżłobienie zachodzące aż na scutellum. Scutellum bardzo duże i silnie wypukłe. Odwłok z cienkim stylikiem, w tylnej części mocno zgrubiały i rozdęty. Nogi w znacznej mierze żółte. Czułki jednolicie ciemne. Skrzydła przezroczyste. Długość ciała 4-6 mm[2].
Biologia i ekologia
Tryb życia i biotop
Głównie murawy kserotermiczne, murawy psammofilne i nasłonecznione skraje lasów. Aktywny od maja do lipca[2].
Odżywianie
Imagines nie pobierają pokarmu. Larwy są parazytoidami zewnętrznymi poczwarek mrówek (tylko sporadycznie pożerane są larwy przed przepoczwarczeniem). Jak dotąd udało się ustalić następujące gatunki żywicielskie: Formica rufa, Formica glauca, Formica cinerea i Messor barbarus[2].
