Śródkoście

Śródkoście (łac. diploë) – warstwa istoty gąbczastej w kościach płaskich czaszki, znajdująca się między blaszką zewnętrzną a blaszką wewnętrzną (szklistą) istoty zbitej^[1][2]. Jest wypełnione szpikiem kostnym i silnie unaczynione przez żyły śródkościa biegnące w szerokich i licznie rozgałęzionych kanałach śródkościa^[2]. W niektórych miejscach czaszki śródkoście uległo absorpcji i między blaszkami znajdują się tylko przestrzenie płynowe.

Śródkościem jest też nazywana błoniasta wyściółka jam szpikowych (łac. endosteum)^[3].

• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. T. 1. Warszawa: PZWL, 1968, s. 288.
• AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5 .