(139) Juewa
Odkrywca | James Watson | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 10 października 1874 | ||
Numer kolejny | 139 | ||
Charakterystyka orbity (J2000) | |||
Przynależność obiektu | Pas główny | ||
Półoś wielka | 2,7833 au | ||
Mimośród | 0,1723 | ||
Peryhelium | 2,3036 au | ||
Aphelium | 3,2631 au | ||
Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 236 dni 2 godziny | ||
Średnia prędkość | 17,85 km/s | ||
Inklinacja | 10,90° | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Średnica | 156,6 km | ||
Masa | 4,0×1018 kg | ||
Okres obrotu | (20 h 59 min 28 s) h | ||
Albedo | 0,0557 | ||
Jasność absolutna | 7,78m | ||
Typ spektralny | CP | ||
Średnia temperatura powierzchni | ~167 K | ||
|
(139) Juewa – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 236 dni w średniej odległości 2,78 j.a. Została odkryta 10 października 1874 roku w Pekinie przez Jamesa Watsona. Nazwa planetoidy pochodzi od Juewa (Jue-wa-sing), „Chińskiej gwiazdy szczęścia”[1]. Była to pierwsza planetoida odkryta w Chinach.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 28. ISBN 978-3-540-29925-7.
Bibliografia
- (139) Juewa w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (139) Juewa w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (139) Juewa w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)