(83) Beatrix
Odkrywca | Annibale de Gasparis | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 26 kwietnia 1865 | ||
Numer kolejny | 83 | ||
Charakterystyka orbity (J2000) | |||
Przynależność obiektu | Pas główny | ||
Półoś wielka | 2,4322[1] au | ||
Mimośród | 0,0821[1] | ||
Peryhelium | 2,2326[1] au | ||
Aphelium | 2,6319[1] au | ||
Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 290 dni 12[1] godzin | ||
Średnia prędkość | 19,07 km/s | ||
Inklinacja | 4,96[1]° | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Średnica | 110,503[1] km | ||
Masa | 5,6 × 1017 kg | ||
Okres obrotu | (10 h 9 min 36 s)[1] h | ||
Albedo | 0,050[1] | ||
Jasność absolutna | 8,66[1]m | ||
Typ spektralny | X[1] | ||
Średnia temperatura powierzchni | ~178 K | ||
|
(83) Beatrix – planetoida z grupy pasa głównego planetoid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 291 dni w średniej odległości 2,43 j.a. Została odkryta 26 kwietnia 1865 roku w Neapolu przez Annibale’a de Gasparisa[1]. Nazwana planetoidy pochodzi od Beatrycze Portinari – mieszkanki Florencji, którą Dante Alighieri umieścił w swoim poemacie Boska komedia[2]. Imię to nosiła także córka odkrywcy[2].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- (83) Beatrix w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (83) Beatrix w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (83) Beatrix w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)