167 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
Historia | |||
Państwo | III Rzesza | ||
---|---|---|---|
Sformowanie | 1939, | ||
Rozformowanie | 1944, | ||
Tradycje | |||
Kontynuacja | 167 Dywizję Grenadierów Ludowych | ||
Dowódcy | |||
Pierwszy | gen. por. Martin Gilbert | ||
Ostatni | gen. por. Hanskurt Höcker | ||
Działania zbrojne | |||
II wojna światowa | |||
Organizacja | |||
Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe | ||
Formacja | Wehrmacht | ||
Rodzaj wojsk | piechota | ||
Podległość | OKH | ||
|
167 Dywizja Piechoty (niem. 167. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej.
Sformowana na mocy rozkazu z 26 listopada 1939, w 7. fali mobilizacyjnej w Monachium w VII Okręgu Wojskowym. Uczestnicząc w ataku na Związek Radziecki została rozbita przez oddziały 5 Gwardyjskiej Armii, w czasie Operacji Rumiancew[1]. Następne rozbicie miało miejsce w lutym 1944 pod Czerkasami, po czym została rozwiązana. Odtworzono ją jako 167 Dywizję Grenadierów Ludowych w październiku 1944.
Dowódcy dywizji
- gen. por. Martin Gilbert 26 VII 1939 – 10 I 1940;
- gen. Oskar Vogl 10 I 1940 – 1 V 1940;
- gen. por. Hans Schönhärl 1 V 1940 – 1 VIII 1941;
- gen. por. Werner Schartow 1 VIII 1941 – 11 VIII 1941;
- gen. por. Wolf Trierenberg 11 VIII 1941 – 25 XI 1943;
- gen. por. Hans Hüttner 25 XI 1943 – II 1944;
- gen. por. Hanskurt Höcker X 1944 – IV 1945;
Struktura organizacyjna
- Skład w listopadzie 1939
315. i 331. pułk piechoty, 238. dywizjon artylerii lekkiej;
- Skład w styczniu 1940
315., 331. i 339. pułk piechoty, 238. pułk artylerii, 238. batalion pionierów, 238. oddział rozpoznawczy, 238. oddział przeciwpancerny, 238. oddział łączności, 238. polowy batalion zapasowy;
- Skład w sierpniu 1940
315., 331. i 339. pułk piechoty, 238. pułk artylerii (I. – III./238. p.art. i I./40 p.art.), 238. batalion pionierów, 238. oddział rozpoznawczy, 238. oddział przeciwpancerny, 238. oddział łączności, 238. polowy batalion zapasowy;
- Skład we wrześniu 1943
315., 331. i 339. pułk grenadierów, 238. pułk artylerii (I. – III./238. p.art. i I./40 p.art.), 238. batalion pionierów, 238. dywizyjny batalion fizylierów, 238. oddział przeciwpancerny, 238. oddział łączności, 238. polowy batalion zapasowy;
Przypisy
- ↑ Forczyk 2020 ↓, s. 311.
Bibliografia
- Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 83-11-09199-4;
- PaulP. Carell PaulP., Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, KazimierzK. Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110 .
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
- Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1943-1945. Czerwony walec. Łódź: 2020. ISBN 978-83-7731-255-1.
- p
- d
- e
1-100 |
|
---|---|
101-200 |
|
201-300 |
|
301-400 | |
401-500 |
|
501-600 |
|
601-719 |
|
Imienne |
|