35 Pułk Desantowy
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1963 |
Rozformowanie | 1990 |
Tradycje | |
Rodowód | 93 pułk desantowy |
Organizacja | |
Numer | JW 1995[1] |
Dyslokacja | Gdańsk ul. Słowackiego |
Rodzaj wojsk | wojska desantowe |
Podległość |
35 Pułk Desantowy – oddział wojsk desantowych Sił Zbrojnych PRL.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na podstawie Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego WP Nr 011/Org. z 16 stycznia 1963 Dowódca Marynarki Wojennej przekazał Dowódcy POW 3 pułk piechoty morskiej bez batalionu saperów. Dowódca POW do 15 marca 1963 przeformował pułk na 93 pułk desantowy o etacie 5/345 – 700 wojskowych, 8 pracowników cywilnych i włączy go w skład 23 Dywizji Desantowej. Pułk ten przejął również sztandar jednostki. W połowie 1963, 93 pd został przeniesiony do Gdańska Wrzeszcza, połączony z 76 pd i przemianowany na 35 pułk desantowy. Po przemianowaniu dywizji wszedł w skład 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej. Stacjonował w garnizonie Gdańsk.
Żołnierze pułku
Dowódcy pułku
- płk Smolicz[2]
- płk dypl. Drzazga[2]
- ppłk dypl. Roman Romanowski
- ppłk dypl. Andrzej Morawiec
- major dypl. Andrzej Radochoński
Oficerowie
- Zbigniew Głowienka
- Piotr Gaik
Struktura organizacyjna
Do 1964 w jego skład wchodziły[a]:
- dowództwo i sztab
- trzy kompanie desantowe
- kompania czołgów pływających
- bateria moździerzy M-120
- bateria przeciwpancerna dział 57 mm
- plutony: rozpoznania ogólnego i skażeń, łączności, saperów, przeciwlotniczych karabinów maszynowych PKM - 2, saperów oraz pododdziały logistyczne.
Pułk liczył 649 żołnierzy na czas "W" w tym 71 oficerów. W uzbrojeniu pułku znajdowało się 7 czołgów pływających PT - 76, 4 BROM, 1 trop, 3 PTG, 6 moździerzy 120 mm, 9 moździerzy 82 mm, 4 działa ppanc. 57 mm i 3 PKM - 2 12. Środkami transportu kompanii desantowych były samochody ciężarowo-terenowe.
Pułk przed przeformowaniem w batalion:
- Dowództwo i sztab
- pluton łączności
- pluton ochrony i regulacji ruchu
- 5 kompanii desantowych (9 trop TOPAS i 3 moździerze 82 mm)[b]
- 4 plutony desantowe
- pluton moździerzy
- kompania czołgów pływających (7 czołgów PT-76)
- 2 plutony czołgów
- bateria moździerzy (6 moździerzy 120 mm)
- 2 plutony ogniowe
- bateria przeciwpancernych pocisków kierowanych (6 wyrzutni)
- 2 plutony PPK
- kompania remontowa
- pluton przeciwlotniczy
- pluton rozpoznawczy (4 BRDM)
- pluton saperów
- pluton gospodarczy
- pluton medyczny
Uwagi
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ a b Wejner 2006 ↓, s. 98.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6..
- Edward Wejner: Wojsko i politycy bez retuszu. Toruń: Adam Marszałek, 2006. ISBN 978-83-7441-420-3..
- p
- d
- e
Korpus |
|
---|---|
Dywizje |
|
Brygady | |
Pułki | |
Bataliony |
|
- p
- d
- e
Rodowód |
|
---|---|
Instytucje centralne | |
Formacje | |
Struktura organizacyjna | |
Działania wojsk |
|
Stalinizm w wojsku | |
Szkolnictwo wojskowe |
- Agenturalny Wywiad Operacyjny
- Front Polski
- Oddział II SG WP
- oficer polityczny
- Wojskowa Centrala Handlowa
- „Żołnierz Wolności”
- Oznaki rozpoznawcze
- Barwy broni