Abesz Chatun

Abesz Chatun (ur. ok. 1260, zm. 1286) – ostatnia władczyni perskiej dynastii Salghurydów, rządzącej w Farsie.

Była córką atabega Saʿda II. Została władcą Salghurydów już w grudniu roku 1264, jako następca swojego kuzyna Seldżukszaha-e Salghura, którego zabili Mongołowie. Około roku 1272 poślubiła Möngke Temüra (zm. kwiecień 1282), czwartego syna Hulagu-chana, który rządził w Farsie w jej imieniu. Jej imię było jednak nadal wymieniane w chutbie i widniało na monetach, miała także prawo do dworskiej kaplicy. Tym niemniej rzeczywiste rządy należały do mongolskiego gubernatora Sughundżaka-nojona i jego baskaków. Pod koniec roku 1284 w Farsie wybuchły zamieszki przeciwko władzy Ilchanidów, w których organizację Abesz Chatun najprawdopodobniej była zamieszana. W związku z tym została internowana przez wezyra Ilchanidów Bukę, który stłumił bunt, jednak tylko po to, by niedługo później samemu w oparciu o Fars powziąć próbę nieudanej rebelii. Abesz Chatun, uwięziona i skazana na śmierć, zginęła jednak przed nim, stracona 31 grudnia 1286 roku^[1], w wieku zaledwie dwudziestu sześciu lat. Pochowano ją w Tebrizie.

• Gavin Hambly, Women in the medieval Islamic world
• BogdanB. Składanek BogdanB., Historia Persji. Tom II, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2003, ISBN 83-88938-32-0, OCLC 749417040 . Brak numerów stron w książce
• B. Spuler: ĀBEŠ ḴĀTŪN. Encyclopædia Iranica. [dostęp 2010-07-31]. (ang.).