Aleksander Krasuski

Aleksander Stanisław Krasuski
Ilustracja
podporucznik lekarz podporucznik lekarz
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1890
Warszawa

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Charków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
kampania wrześniowa

Aleksander Stanisław Krasuski (ur. 3 maja 1890 w Warszawie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – doktor medycyny[1], historyk medycyny, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Syn Alojzego i Gabrieli z Kaczorowskich. Absolwent UW (1918)[1], uczeń Marcelego Handelsmana, doktorat pod kierunkiem Stefana Czarnkowskiego w 1935 (wydana w 1946). Pracę habilitacyjną poświęcił historii dżumy w Polsce, rękopis zaginął w czasie wojny.

Uczestnik jako ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej, w stopniu podporucznika, pod-lekarza[1]. Od 1926 w pospolitym ruszeniu[1]. W kampanii wrześniowej był w kadrze 1 Szpitala Okręgowego[1]. Przebywał w obozie jenieckim w Starobielsku, a wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie. Obecnie jego szczątki spoczywają na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[2] w Piatichatkach.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[3]. W dniach 9–10 listopada 2007 roku w Warszawie były odczytywane nazwiska ofiar zbrodni katyńskiej, awansowanych na wyższe stopnie wojskowe i służbowe, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[4].

Wybrane publikacje

  • Fenina a salicyl, salol, aspiryna w leczeniu ostrego goścca stawowego i innych chorób gorączkowych, Poznań 1928.
  • Bernardino Ramazzini jako twórca nauki o chorobach zawodowych i jego wpływ na medycynę polską na przełomie XVIII i XIX wieku, Warszawa 1934.
  • Zarys historyczny leczenia morzem i jego leczenia społecznego, Warszawa 1935.
  • Na co chorowano i jak się leczono w dobrach magnatów polskich w końcu 18-go wieku, Warszawa 1936.
  • Zarys historyczny talassoterapii, Warszawa 1937.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e Księga Cmentarna. Charków. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 261. ISBN 83-916663-5-2. [dostęp 2014-06-12].
  2. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 261.
  3. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  4. Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26]  (pol.).

Bibliografia

  • Hanna Górska, Krasuski Aleksander Stanisław [w:] Słownik historyków polskich, red. Maria Prosińska-Jackl, Warszawa 1994, s. 261.
  • Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.

Linki zewnętrzne

  • Publikacje Aleksandra Krasuskiego w bibliotece Polona
  • ISNI: 000000040826318X
  • VIAF: 300481521
  • PLWABN: 9810540509005606
  • NUKAT: n2015002768
  • WorldCat: viaf-300481521