Andrzej Szutowicz
ppłk rez. Andrzej Szutowicz | |
podpułkownik | |
Data i miejsce urodzenia | 1956 |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby | 1976–2011 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | WAT |
Stanowiska | d-ca plid i plmost |
Późniejsza praca | historyk regionalista, kolekcjoner |
Odznaczenia | |
Andrzej Grzegorz Szutowicz (ur. 1956 w Bytowie) – podpułkownik mgr inż. Wojska Polskiego, falerystyk, regionalista, działacz społeczny, kolekcjoner.
Życiorys
Urodził się w 1956 r. w Bytowie w nauczycielskiej rodzinie inż. Romualda i Olgi (z domu Banach). Absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Bojowników o Wolność i Polskość Ziemi Bytowskiej z 1975. Od 1976 r. w Wojsku Polskim, jako podchorąży w Wojskowej Akademii Technicznej Wydziału Mechanicznego. W 1995 r. ukończył w Instytucie Logistyki WAT kurs przeszkolenia kandydatów na stanowiska szefów logistyki dywizji brygad i pułków. W 2001 studia podyplomowe w Akademii Obrony Narodowej[1].
W 1980 r. został dowódcą plid w 7bsap 20DPanc, od 1982 do 1984 dowódca plmost w tym samym batalionie. Dowódcą kprzepr był w latach 1984–1991 w 7bsap i 2bsap 20DPanc oraz 2PDZ. W okresie 1981–1985 budował mosty i pomosty drewniane w kilkunastu miejscowościach woj. szczecińskiego i koszalińskiego. Opracował i z powodzeniem stosował wspornikową metodę budowy pomostów oraz wykonał według własnego pomysłu instrukcję technologiczno obsługową młota DM-240. W 1987 r. jako dowódca zgrupowania 7bsap kierował rozbudową obiektów CWKS Legia. W tym samym roku w okolicy Borowa gm. Kalisz Pomorski czynnie uczestniczył w skutecznym gaszeniu pożaru kilkudziesięciu hektarów lasu[1].
Od 1991 do 1994 oficer 25 Wojskowej Komendy Kolejowej w Stargardzie Szczecińskim. W ramach tego stanowiska nadzorował wyprowadzenie transportami kolejowymi wojsk byłej Armii Radzieckiej z lotniska w Kluczewie k. Stargardu Szczecińskiego (od kwietnia do września 1992 wyjechało z Kluczewa ponad 40 transportów). W okresie od 1994 do 1996 szef służb technicznych zastępca d-cy 2bsap 2DZ (na tym stanowisku był zaangażowany w przygotowania do wręczenia sztandaru 2 bsap i w powstanie odznaki pamiątkowej tego batalionu). W 1996 r. był szefem logistyki 2bsap. W tym samym roku został st. oficerem logistyki wydziału materiałowego, potem technicznego 2PDZ. W 1997 r. podczas powodzi był w grupie operacyjnej 2DZ. Wyróżniony za racjonalizację przez Ministra Obrony Narodowej. W latach 1998–1999 piastował stanowisko kierownika 7 Okręgowej Składnicy Sprzętu Inżynieryjnego i Materiałów Wybuchowych (7OSSInż. i MW) w Drawnie[1][2][3][4].
W okresie od 2000 do 2009 był kierownikiem Składu Materiałowego Drawno w podporządkowaniu 2 Rejonowej Bazy Materiałowej (2RBM). W ramach swojej funkcji był jednocześnie kierownikiem niszczeń środków bojowych nieużytkowych i niebezpiecznych. W tym zakresie osiągnięto najlepszą efektywność w Polsce. Podległa mu Wojskowa Straż Pożarna (uczestniczyła w 2002 w zajęciach międzynarodowych z Holendrami). Ostatni dowódca garnizonu Drawno w latach 1998–2003. W 2010 r. został komendantem Garnizonowego Ośrodka Mobilizacyjnego w Czarnem, który w 2011 r. został rozformowany. W 2012 zwolniony z zawodowej służby wojskowej[1][5][6][7][8].
Awanse
- podporucznik – 1980
- porucznik – 1983
- kapitan – 1988
- major – 1996
- podpułkownik – 2010
Ordery, odznaczenia, wyróżnienia
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- odznaka Honorowa Sybiraka - (1994)
- brązowy medal „Zasłużonemu Saperowi WP ” - (1996)
- odznaka honorowa 7 OSSIiMW - (1998)
- odznaka Honorowa za zasługi dla Miasta i Gminy Drawno - (2000)
- złoty medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” - (2001)
- znak honorowy od Theun B. Frankema komendanta strażaków holenderskich z Oosterwalde - (2002)
- brązowa odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” - (2007)
- wyróżniony Bazuną Kaszubską Kleką[d] - (2010)
- uhonorowany tytułem i statuetką „Drawnianin Roku 2010” - (2010)
- srebrny medal „Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej” - (2010)
- uhonorowany tytułem „Przyjaciel Dzieci i Młodzieży” nadany przez Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych i Integracji Środowiskowej „Szansa” w Czarnem - (2011)
- medal i tytuł honorowy „Zasłużony dla Gminy Czarne” - (2011)
- dyplom honorowy od ambasadora Republiki Serbii - (2014)
- Medal „Pro Memoria” (2015)[e]
- Medal „Pro Patria” - (2015)[f]
- dyplom z okazji 60 lecia Zrzeszenia Kaszubsko Pomorskiego - (2016)
- srebrny jubileuszowy Znak Stowarzyszenia Weteranów Polskich Formacji Granicznych - (2016)
- odznaka honorowa Fundacji Na Rzecz Jazdy Polskiej - (2018)
Falerystyk, regionalista, zainteresowania
Jego głównym zainteresowaniem, pasją jest falerystyka oraz historia regionu. Współautor odznak pamiątkowych 2bsap i 7OSSInż. i MW. Współorganizator koła Związku Sybiraków w Stargardzie Szczecińskim i koła Stowarzyszenia Saperów Polskich w Drawnie, były prezes koła Towarzystwa Przyjaciół Grodna i Wilna w Stargardzie Szczecińskim[9].
Członek Głównego Stowarzyszenia Saperów Polskich i Honorowej Kapituły Fundacji Naji Goche. Członek Klubu Kawaleryjskiego 18 Pułku Ułanów Pomorskich. Redaktor naczelny biuletynu „Kawaliera” przy kole nr 21 Stowarzyszenia Saperów Polskich w Drawnie. Współtwórca strony internetowej poświęconej Oflagowi II B Arnswalde. Autor wystaw promujących Pomorze i wojska inżynieryjne oraz Straż Graniczną RP. Laureat konkursu Ordynariatu Polowego WP „Żołnierskie serca w hołdzie Janowi Pawłowi II” (2005) oraz powiatowych konkursów poetyckich w Pełczycach (do 2009). Od czasów służby w batalionie saperów czynnie uczestniczy w niektórych przedsięwzięciach religijnych i rocznicowych organizowanych przez Parafię Prawosławną pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Stargardzie. Przy postawionym z jego inicjatywy krzyżu na Św. Górze Grabarce sfotografował się słynny pisarz Paulo Coelho. Propaguje martyrologię Serbów na Pomorzu. W 2011 zaangażował się w prowadzoną rozbudowę fortyfikacyjną przy bunkrze B-Werk w Szczecinku i wielowyznaniowej kapliczki na cmentarzu wojennym „Nord” w Czarnem powstałej w intencji spoczywających tam zmarłych jeńców wojennych[1][10][11][12][13].
W 2016 r. brał udział w działalności upamiętniającej poległych strażników granicznych i policjantów z Gochów co zaowocowało posadzeniem dwóch Dębów Pamięci w Brzeźnie Szlacheckim i wybudowaniem pod kierunkiem sołtysa Zdzisława Myszka obelisku pamiątkowego ku czci strażników granicznych poległych z Gochów i zamordowanych w latach 1939 - 1945. Upamiętnił w kościele w Czarnem zamordowanego w 1944 asp. Janusza Szaybo stosowną tablicą autorstwa jego syna prof. Rosława Szaybo. Wytrwały obrońca dobrego imienia majora Sucharskiego, popularyzator „Wojny Palikowej” z 1920 i Straży Granicznej II RP na Gochach. Nieoceniony pasjonat rozmówca, który zawsze ma czas na rozmowę o historii[14][15][16][17].
Dorobek publicystyczny
Twórca i współautor wielu publikacji z historii regionu, w tym:
- „Sylwetki Saperów. Kolejne Pokolenia”, Praca zbiorowa pod kierunkiem Ryszarda Żuchowskiego - (2009)
- „Zwykły żołnierski Los. Jeńcy wojenni na Pomorzu Zachodnim” (1919-1945), Praca zbiorowa - (2011)
- „Przewodnik po Drawnie i okolicach” - (2012)
- „Przewodnik po Drawnie i okolicach”; Alicja Łukasik, Andrzej Szutowicz - (2012)
- „Ziemia Drawieńska w starej i nowej fotografii”, Praca zbiorowa pod kierunkiem Alicji Łukasik - (2013)
- „Oflag II B Arnswalde. Jenieckie losy”; Sławomir Giziński, Andrzej Szutowicz - (2013)
- „700 lat Drawna. Studia i materiały z historii miasta i szlachty nowomarchijsko-zachodniopomorskiej”, Praca zbiorowa pod kierunkiem dr J.G. Brzustowicza - (2014)
- „Studia i Szkice”, pod redakcją Krzysztofa Filipa i Mirosława Golona Instytut Pamięci Narodowej Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Oddział w Gdańsku. Armia Czerwona/Radziecka w Polsce w latach 1944 – 1993, Borne Sulinowo-Bydgoszcz – Gdańsk 2014 str. 177-185
- „W zbroi i mundurze po ziemi drawieńskiej”; Andrzej Szutowicz, Jan Brycki - (2016)
- „Nadgraniczna twierdza polskości”; Krzysztof Tyborski, Andrzej Szutowicz - (2017)
- „Konarzyny cierniste oblicze wojny”; Krzysztof Tyborski, Karolina Joachimczyk, Andrzej Szutowicz - (2019)
Uwagi
- ↑ Sala tradycji 7OSSIiMW. Od lewej burmistrz Drawna I. Rzeźniewski, prof. R. Tomczyk, mjr A. Szutowicz, mjr J. Brycki, M. Kuc, T. Puczyński (1998).
- ↑ Był kierownikiem tej jednostki w latach 1998-1999, dowódca garnizonu Drawno do 2003. Na zdjęciu główne wejście do byłej jednostki 7 OSSIiMW (1951-1999), obecnie Skład Drawno 1 Regionalnej Bazy Logistycznej.
- ↑ mjr Andrzej Szutowicz był głównym inicjatorem powstania odznaki.
- ↑ Został wyróżniony jako redaktor naczelny biuletynu Kawaliera, oficer i dowódcy Wojska Polskiego, publicysta i działacz regionalny oraz Stowarzyszenia Saperów Polskich za aktywne, skuteczne utrwalanie i promowanie historii Kaszub i Pomorza w tym Ziemi Bytowskiej i Gochów, za współudział w promowaniu dziejów i znaczenia w naszej historii, suwerennego państwa Pomorza Zachodniego i jego władców Gryfitów, za podejmowanie terenowych akcji odkrywczych miejsc i zdarzeń oraz ludzi.
- ↑ Odznaczony został tym medalem za wybitne zasługi w utrwalaniu pamięci o ludziach i czynach w walce o niepodległość Polski w Borowym Młynie, gmina Lipnica, z inicjatywy Fundacji Nasze Gochy, miejscowej parafii oraz członków Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego w Lipnicy i Konarzynach podczas uroczystości poświęconej pamięci polskich saperów.
- ↑ Odznaczony został tym medalem w Szczecinie za duże zaangażowanie w życie społeczne regionu, w szczególności poprzez udział w uroczystościach patriotycznych i lekcjach historii.
- ↑ Dowódca 7 OSSIiMW (1998-1999), zarazem dowódca Garnizonu Drawno (1998-2003) mjr Andrzej Szutowicz z Abp Marianem Przykuckim.
Przypisy
- ↑ a b c d e Żuchowski 2009 ↓, s. 280-281.
- ↑ Kluczewo 1992 rok – Poszukiwania.pl [online], poszukiwania.pl [dostęp 2020-02-06] (pol.).
- ↑ Szutowicz, Łukasik i Twardowski 2012 ↓, s. 32.
- ↑ Skład Drawno [online], www.jednostki-wojskowe.pl [dostęp 2019-10-07] (ang.).
- ↑ 2 Rejonowa Baza Materiałowa [online], www.jednostki-wojskowe.pl [dostęp 2019-10-07] (ang.).
- ↑ 52 batalion remontowy - Dowódcy garnizonu Czarne [online], 52brem.wp.mil.pl [dostęp 2020-01-06] (ang.).
- ↑ https://52brem.wp.mil.pl/pl/pages/historia-garnizonu-2020-01-06-w/
- ↑ Szutowicz i Brycki 2016 ↓, s. 150-151.
- ↑ Żuchowski 2009 ↓, s. 281.
- ↑ Szutowicz i Brycki 2016 ↓, s. 220-221;229-230.
- ↑ Oflag IIB Arnswalde – 1939-1945 [online], oflag2b.choszczno.biz [dostęp 2020-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-22] (pol.).
- ↑ Pamięci płk Kazimierza Kosiarskiego d-cy 18 Pułku Kawalerii - La Pinede [online], lapinede.pl [dostęp 2019-10-07] (pol.).
- ↑ Historia Żychlina – Oflag II D Gross Born [online], zychlin-historia.com.pl [dostęp 2019-10-07] (pol.).
- ↑ artykuly-Nagonka trwa, czyli Sucharski ma być „be” (część 3). Autor: Andrzej Szutowicz : Nasze Kaszuby [online], pl/modules/artykuly/article.php?articleid=272 [dostęp 2024-04-22] (pol.).
- ↑ Apel pamięci Strażników [online], konarzyny.blogspot.com [dostęp 2020-02-07] .
- ↑ Komendant oddał hołd zamordowanym policjantom Policji Państwowej - Wiadomości - Policja Pomorska [online], pomorska.policja.gov.pl [dostęp 2020-02-07] (pol.).
- ↑ O dawnej granicy II RP na Gochach i Zaborach. - Aktualności - Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie [online], www.cos.strazgraniczna.pl [dostęp 2020-02-07] (pol.).
Bibliografia
- Ryszard Żuchowski: Sylwetki saperów Kolejne pokolenia. Warszawa: Stowarzyszenie Saperów Polskich, 2009. ISBN 97883929870-0-0.
- Zdzisław Barszczewski, Władysław Jasieński: Sylwetki saperów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09287-7.
- Andrzej Szutowicz, Jan Brycki: W zbroi i mundurze po ziemi drawieńskiej. Piła: PPR Tongraf, 2016, s. 3-270. ISBN 978-83-62581-95-5.
- A.A. Szutowicz A.A., A.A. Łukasik A.A., M.M. Twardowski M.M., Przewodnik po Drawnie i okolicach, Drawno: Urząd Miejski w Drawnie, 2012, ISBN 978-83-7560-116-9 .