Benedictus

Benedictus:

1. kantyk śpiewany w czasie jutrzni. Nazwa pochodzi od pierwszych jego słów: „Benedíctus Dóminus Deus Israel” (łac. Błogosławiony Pan Bóg Izraela). Jest to radosna pieśń dziękczynna, którą według Ewangelii św. Łukasza (1, 68-79) wypowiedział Zachariasz po narodzinach swojego syna, Jana Chrzciciela.
2. kończąca prefację druga część Sanctus. Zawiera słowa: Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokości (łac. Benedictus, qui venit in nomine Domini. Hosanna in excelsis").

Zobacz w Wikiźródłach tekst kantyku "Benedictus" w języku polskim i w innych językach

• Msza (muzyka)
• Sanctus
• Magnificat
• Nunc Dimittis