Bitis atropos

Bitis atropos[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Rodzina

żmijowate

Podrodzina

żmije

Rodzaj

Bitis

Gatunek

B. atropos

Synonimy
  • Coluber atroposLinnaeus, 1754
  • [Coluber] AtroposLinnaeus, 1758
  • Cobra AtroposLaurenti, 1768
  • Vipera AtroposSonnini & Latreille, 1801
  • [Vipera (Echidna)] AtroposMerrem, 1820
  • Vipera montanaA. Smith, 1826
  • [Echidna] AtroposWagler, 1830
  • Clotho [(Bitis)] AtroposGray, 1842
  • E[chidna]. ocellataTschudi, 1845
  • Calechidna ocellataTschudi, 1845
  • Edchidna atroposDuméril, Bibron & Duméril, 1854
  • Bitis atroposGünther, 1858
  • V[ipera]. (Echidna) atroposJan, 1863
  • Bitis atroposBoulenger, 1893
  • [Bitis atropos] atroposFitzSimons, 1959
  • Bitis atropos atroposBroadley, 1962
  • Bitis atroposCarpenter & Furguson, 1977
  • Bitis atroposBroadley, 1983
  • Viper atroposGolay et al., 1993
  • Bitis atroposGolay et al., 1993[2]
Podgatunki
  • B. a. atropos (Linnaeus, 1758)
  • B. a. unicolor FitzSimons, 1959
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

najmniejszej troski
Zasięg występowania
Mapa występowania

Bitis atropos – gatunek jadowitego węża z rodziny żmijowatych. Epitet gatunkowy łacińskiej nazwy pochodzi z mitologii greckiej.

Opis

Dorosły osobnik osiąga zazwyczaj od 30 do 40 cm długości, ale niektóre samice dorastają do 50, a w niewoli nawet 60 cm[4].

Występowanie

Izolowane populacje spotykane są w górzystych rejonach południowej Afryki: Inyanga Highlands i góry Chimanimani we wschodnim Zimbabwe i w okolicy Mozambiku, w Południowej Afryce zaś wzdłuż Drakensberg Escarpments w prowincji Transvaal i w zachodnim Natalu, w Lesotho i wschodnim Wolnym Państwie, a także w południowych przybrzeżnych górach Kraju Przylądkowego[2]. Spawls & Branch (1995) wymieniają także Półwysep Przylądkowy w Kraju Przylądkowym[4].

Lokalizacja typowa została określona jako "Ameryka", ale jest to oczywista pomyłka. Bardziej prawdopodobny jest Przylądek Dobrej Nadziei[2].

Siedlisko

Zajmuje dużą liczbę zróżnicowanych siedlisk. Preferuje względnie chłodne środowiska o dużej ilości opadów. W północnej części swego zasięgu, gdzie zimy są chłodne i suche, a lata ciepłe i wilgotne, granica jej zasięgu przebiega na wyższej wysokości: do 3000 metrów nad poziomem morza, W Zimbabwe nie spotkano jej poniżej 1500 m. Z reguły występuje w okolicy stoków górskich i skalistych zboczy, zapuszcza się jednak także na górskie łąki z kępkami buszu i krzewów[4][5].

W południowej części zasięgu występowania (Kraj Przylądkowy), gdzie zimy są chłodne i wilgotne, a lata ciepłe i suche, można ją spotkać na przybrzeżnych i górskich wrzosowiskach, jak i niewielkich skałach na poziomie morza oraz na terenach trawiastych z gąszczem krzaków[4][5].

Podgatunki

Wyróżniono dwa podgatunki B. atropos[6]:

  • Bitis atropos atropos
  • Bitis atropos unicolor

Przypisy

  1. Bitis atropos, [w:] Integrated Taxonomic Information System  (ang.).
  2. a b c McDiarmid RW, Campbell JA, Touré T. 1999. Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, vol. 1. Herpetologists' League. 511 pp. ISBN 1-893777-00-6 (series). ISBN 1-893777-01-4 (volume).
  3. Bitis atropos, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species  (ang.).
  4. a b c d Spawls S, Branch B. 1995. The Dangerous Snakes of Africa. Ralph Curtis Books. Dubai: Oriental Press. 192 pp. ISBN 0-88359-029-8.
  5. a b Mallow D, Ludwig D, Nilson G. 2003. True Vipers: Natural History and Toxinology of Old World Vipers. Krieger Publishing Company, Malabar, Florida. 359 pp. ISBN 0-89464-877-2.
  6. Bitis atrops. The Reptile Database. [dostęp 2010-09-06]. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
  • EoL: 1057055
  • GBIF: 2444884
  • identyfikator iNaturalist: 30863
  • ITIS: 634950
  • NCBI: 110196
  • CoL: LXL3