Bitwa pod Brańskiem

Bitwa pod Brańskiem
Ilustracja
Pamiątkowy głaz na uroczysku Kumat
Czas

1264

Miejsce

Brańsk

Wynik

Zwycięstwo sił polskich

Strony konfliktu
Księstwo sandomierskie Jaćwingowie
Księstwo halicko-wołyńskie
Dowódcy
Bolesław V Wstydliwy Komat †
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
52°45′N 22°50′E/52,750000 22,833333

Bitwa pod Brańskiem – bitwa stoczona 23 czerwca 1264 pomiędzy Jaćwingami a wojskami polskimi w czasie wyprawy odwetowej księcia Bolesława V Wstydliwego[1].

Na początku 1264 Jaćwingowie najechali ziemię sandomierską, docierając aż pod Tarczek w Górach Świętokrzyskich, dokonując poważnych spustoszeń. W odwecie książę krakowski Bolesław Wstydliwy zorganizował wyprawę przeciwko Jaćwingom, której celem było powstrzymanie niszczycielskich najazdów oraz szerzenie religii chrześcijańskiej[2]. Dobrze zorganizowana armia polska dotarła do Brańska, gdzie prawdopodobnie starła się z Jaćwingami dowodzonymi przez wodza Komata (Kumata)[1]. Plemię poniosło klęskę, a sam Komat poległ. Według legendy dla Komata usypano kurhan, a domniemane miejsce bitwy zwane jest Kumatowym Uroczyskiem.

Przypisy

  1. ↑ a b Piotr Bunar, Stanisław A. Sroka: Słownik wojen, bitew i potyczek w średniowiecznej Polsce. Kraków: Universitas, 2004, s. 51. ISBN 83-242-0397-4.
  2. ↑ Marcin Spórna, Piotr Wierzbicki, Słownik władców Polski i pretendentów do tronu polskiego. Kraków 2003, s. 71.

Bibliografia

  • Piotr Bunar, Stanisław A. Sroka, Słownik wojen, bitew i potyczek w średniowiecznej Polsce, 2004.