Bob Lutz
Państwo | Stany Zjednoczone |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 29 sierpnia 1947 |
Wzrost | 180 cm |
Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny | 1965 |
Zakończenie kariery | 1984 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 9 |
Najwyżej w rankingu | 15 (12 kwietnia 1976) |
Australian Open | SF (1971) |
Roland Garros | 4R (1971) |
Wimbledon | QF (1969) |
US Open | 4R (1967, 1971, 1972, 1978, 1982) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 42 |
Najwyżej w rankingu | 6 (30 sierpnia 1977) |
Australian Open | W (1970) |
Roland Garros | F (1974) |
Wimbledon | F (1974, 1980, 1981) |
US Open | W (1968, 1974, 1978, 1980) |
Bob Lutz, właśc. Robert Lutz (ur. 29 sierpnia 1947 w Lancaster) – amerykański tenisista, zwycięzca 5 turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa.
Kariera tenisowa
Bob Lutz jest zwycięzcą 5 turniejów zaliczanych do Wielkiego Szlema oraz 5 razy uczestniczył w finałach tych imprez w konkurencji gry podwójnej. Wyniki te osiągnął wspólnie ze Stanem Smithem, z którym tworzył jedną z lepszych par w dyscyplinie[1].
W latach 1968–1970, 1975, 1977–1979, 1981 reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa, zdobywając z zespołem narodowym pięciokrotnie to trofeum (lata 1968–1970, 1978–1979). Zagrał w 1 zwycięskim meczu singlowym oraz w 16 pojedynkach deblowych, z których w 14 triumfował.
Po wprowadzeniu komputerowego rankingu najwyżej Lutz najwyżej był na 15. miejscu (12 kwietnia 1976), a w klasyfikacji gry podwójnej na 6. pozycji (30 sierpnia 1977). Między 1967 a 1977 ośmiokrotnie klasyfikowany był w czołowej dziesiątce najlepszych tenisistów amerykańskich[1].
W lipcu 2009 został nominowany do wpisania do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[2].
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra podwójna (5–5)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1968 | US Open, Forest Hills | Trawiasta | Stan Smith | Arthur Ashe Andrés Gimeno | 11:9, 6:1, 7:5 |
Zwycięzca | 2. | 1970 | Australian Open, Melbourne | Trawiasta | Stan Smith | John Alexander Phil Dent | 6:3, 8:6, 6:3 |
Finalista | 1. | 1974 | French Open, Paryż | Ceglana | Stan Smith | Dick Crealy Onny Parun | 3:6, 2:6, 6:3, 7:5, 1:6 |
Finalista | 2. | 1974 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Stan Smith | John Newcombe Tony Roche | 6:8, 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 1974 | US Open, Forest Hills | Trawiasta | Stan Smith | Patricio Cornejo Jaime Fillol | 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 1978 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Stan Smith | Marty Riessen Sherwood Stewart | 1:6, 7:5, 6:3 |
Finalista | 3. | 1979 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Stan Smith | Peter Fleming John McEnroe | 2:6, 4:6 |
Finalista | 4. | 1980 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Stan Smith | Peter McNamara Paul McNamee | 6:7, 3:6, 7:6, 4:6 |
Zwycięzca | 5. | 1980 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Stan Smith | Peter Fleming John McEnroe | 7:6, 3:6, 6:1, 3:6, 6:3 |
Finalista | 5. | 1981 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Stan Smith | Peter Fleming John McEnroe | 4:6, 4:6, 4:6 |
Przypisy
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2017-05-10] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-05-10] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2017-05-10] (ang.).
- p
- d
- e
1905–1910 | |
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1940 | |
1941–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
- p
- d
- e
1901–1910 | |
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1940 | |
1941–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |