Bolesław Wysłouch

Bolesław Wysłouch

Data i miejsce urodzenia	22 listopada 1855 Socha, gubernia grodzieńska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	13 września 1937 Lwów, Polska
Zawód, zajęcie	chemik, polityk
Alma Mater	Petersburski Państwowy Instytut Technologiczny
Stanowisko	senator I kadencji (1922–1928), prezes PSL-ZNL (1912–1913)
Partia	SL/PSL (1895–1912) PSL-ZNL (1912–1913) PSL „Piast” (1913–1923) PSL „Wyzwolenie” (1923–1925)
Multimedia w Wikimedia Commons

Bolesław Ignacy Wysłouch (ur. 22 listopada 1855 w majątku Socha, zm. 13 września 1937 we Lwowie) – polski współorganizator ruchu ludowego w Galicji i publicysta, senator I kadencji w II Rzeczypospolitej, socjalista, wolnomularz we Lwowie w okresie zaborów^[1].

Pochodził ze szlacheckiego rodu Wysłouchów z Polesia. Ukończył studia w Instytucie Technologicznym w Petersburgu (1879)^[2] jako inżynier chemik. Był członkiem kółek studenckich. Od 1881 był związany z Ludem Polskim Bolesława Limanowskiego. Więziony przez 3 lata w Cytadeli Warszawskiej, po zwolnieniu osiadł we Lwowie.

Był wydawcą i redaktorem szeregu pism: „Przegląd Społeczny”, „Kurier Lwowski” (redaktor naczelny w latach 1887–1919), „Przyjaciel Ludu” (1889–1902). W 1886 opracował program dla samodzielnej partii chłopskiej^[3].

W 1894 był inicjatorem utworzenia Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, a w 1895 Stronnictwa Ludowego w Galicji, w którym był członkiem Rady Naczelnej (od 1903 partia występowała pod nazwą „Polskie Stronnictwo Ludowe”). W latach 1912–1913 był prezesem partii PSL – Zjednoczenie Niezawisłych Ludowców, w latach 1913–1923 członkiem PSL „Piast”, w okresie 1923–1925 członkiem PSL „Wyzwolenie”, w 1925 członkiem Klubu Pracy. W okresie 1922–1927 był senatorem. Jako senator padł ofiarą napadu na pociąg pod Łunińcem, zorganizowanego 24 września 1924 przez czterdziestoosobową grupę dywersyjną, która po napadzie zbiegła do ZSRR^[4].

W 1928 wycofał się ostatecznie z życia politycznego.

Był mężem Marii Wysłouchowej, działaczki społecznej i oświatowej, organizatorki ruchu ludowego w Galicji. Gdy owdowiał, jego drugą żoną została Bronisława Wysłouchowa, późniejsza pułkownik Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Zmarł 13 września 1937 we Lwowie. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.

Nie posiadał odznaczeń^[5].

• Bohdan Hud: Od unii lubelskiej do rzezi wołyńskiej. Warszawa: 2024. ISBN 978-8396203687.
• Ś. p. Bolesław Wysłouch. „Gazeta Lwowska”, Nr 209 z 15 września 1937. brak numeru strony
• Brock, Boleslaw Wyslouch: Founder of the Polish Peasant Party. Slavonic and East European Review, xxx (74), 1951.
• Mazurek, Kraj a emigracja. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich, Warsaw, 2006.
• Kudłaszyk, Wysłouch, Myśl społeczno-polityczna Bolesława Wysłoucha: 1855–1937. Wrocław, 1978.
• Encyklopedia PWN, 2007.
• Dwór Socha, Wysłouchowie.

• Publikacje Bolesława Wysłoucha w serwisie Polona.pl