Cerkiew Świętego Michała Archanioła w Ladomirovej
712-213/1 | |||||||||||
cerkiew parafialna | |||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||
Państwo | Słowacja | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj | preszowski | ||||||||||
Miejscowość | Ladomirová | ||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | Ladomirová | ||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie kraju preszowskiego | |||||||||||
Położenie na mapie Słowacji | |||||||||||
49°19′41,7″N 21°37′35,9″E/49,328250 21,626639 | |||||||||||
|
Cerkiew Świętego Michała Archanioła[1] (słow. Chrám svätého Michala Archanjela) – drewniana greckokatolicka cerkiew parafialna z 1742 w Ladomirovej. Należy do dekanatu Svidník w archieparchii preszowskiej Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-słowackiego.
Cerkiew łemkowska typu północno–zachodniego, od 1968 posiada status Narodowego Zabytku Kultury[2].
W 2008 została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO wraz z innymi drewnianymi cerkwiami w słowackich Karpatach.
Historia
Cerkiew została wzniesiona w 1742[3], w południowej części wsi. Świątynia ucierpiała w czasie II wojny światowej, ale już w 1946 ją wyremontowano. Ponownie została uszkodzona przez powalone drzewo w czasie silnej burzy w 1957. Rok później została odbudowana. Ikonostas stopniowo restaurowano w latach 1996-2006[4]. Remont generalny przeszła na początku XXI wieku.
Architektura i wyposażenie
Jest to cerkiew drewniana o konstrukcji zrębowej, orientowana. Budowla trójdzielna: do kwadratowej nawy przylega od strony wschodniej zamknięte prostokątnie prezbiterium, a od zachodniej babiniec objęty słupami wieży. Wieża o pochyłych ścianach, z izbicą, otoczona zachatą. Dach namiotowy łamany nad prezbiterium, a łamana ośmioboczna kopuła nad nawą. Gontowe dachy nad prezbiterium, nawą i wieżą zwieńczone wydatnymi baniastymi hełmami zakończonymi kutymi krzyżami.
- Elewacja zachodnia
- Dzwonnica
- Widok od strony prezbiterium
Wewnątrz w prezbiterium i nawie zrębowe kopuły, strop płaski w babińcu. Między babińcem a nawą ozdobnie wycięta przegroda. W sanktuarium ołtarz główny z ikoną Pokrov, malowane tabernakulum z połowy XVIII wieku. Pomiędzy prezbiterium a nawą pięciopiętrowy kompletny ikonostas z XVIII wieku, niektóre ikony pochodzą z drugiej połowy XVII wieku. Carskie wrota wyposażone w sześć medalionów. Ikony także na ścianach bocznych nawy.
Wokół cerkwi
Obok cerkwi duża drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej, przykryta gontowym piramidalnym dachem zwieńczonym cebulastym hełmem z jednoramiennym krzyżem. Pierwotnie znajdowały się tu cztery dzwony (obecnie są trzy), przy czym jeden z 1742[4]. Cerkiew otacza drewniane ogrodzenie.
Przypisy
Bibliografia
- Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Wyd. II, Pruszków 2011, ss. 257, 258 ISBN 978-83-62460-12-0
Linki zewnętrzne
- Położenie na słowackiej mapie turystycznej