Chlorek cyny(IV)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
próbka krystalicznego pentahydratu | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | SnCl4 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 260,52 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | bezbarwna dymiąca ciecz o duszącym zapachu[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 7646-78-8 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 24287 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne aniony | fluorek cyny(IV) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne kationy | chlorek cyny(II) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Chlorek cyny(IV) (dawniej: chlorek cynowy, SnCl4) – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu solnego i cyny na IV stopniu utlenienia.
Wytwarza się go w reakcji gazowego chloru z cyną. W temperaturze pokojowej jest bezbarwnym płynem, który „dymi” w kontakcie z powietrzem, wydzielając szczypiący zapach. Sól pięciowodna tworzy białożółte kryształy i rozkłada się po podgrzaniu do 56 °C[2].
Chlorek cyny(IV) miesza się w dowolnym stosunku z czterochlorkiem węgla. Rozpuszcza również wiele substancji nieorganicznych, takich jak fosfor i jod, a także różne jodki.
Bezwodny chlorek cyny(IV) jest kwasem Lewisa i może być wykorzystywany jako katalizator kwasowy w reakcji Dielsa-Aldera[5]. Z zimną wodą ulega hydrolizie, z gorącą ulega rozkładowi. W kwasie solnym i roztworach chlorków występuje jako SnCl62−. Skrajnie silnie drażni skórę, wydzielając w kontakcie z nią chlorowodór.
Chlorek cyny(IV) został otrzymany po raz pierwszy przez alchemika Libaviusa w 1605 roku. W trakcie I wojny światowej był używany jako broń chemiczna.
Jest materiałem wyjściowym dla związków metaloorganicznych cyny.
Zobacz też
- chlorek cyny(II)
Przypisy
- ↑ a b c d Tin tetrachloride, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 24287 [dostęp 2021-12-08] (ang.).
- ↑ a b CRC Handbook of Chemistry and Physics. Wyd. 83. Boca Raton: CRC Press, 2003, s. 4–68-69.
- ↑ a b c Tin(IV) chloride (nr 217913) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- ↑ a b Chlorek cyny(IV), [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-10] (ang.).
- ↑ Lewis Acid Catalysis of the Diels-Alder Reaction. W: Francis A. Carey, Richard J. Sundberg: Advanced Organic Chemistry. Part B. Reactions and Synthesis. Wyd. 5. Springer, 2007, s. 481. ISBN 978-0-387-68350-8.
- p
- d
- e
1. Litowców | |
---|---|
2. Berylowców |
|
3. Skandowców |
|
4. Tytanowców |
|
5. Wanadowców |
|
6. Chromowców |
|
7. Manganowców |
|
8. Żelazowców |
|
9. Kobaltowców |
|
10. Niklowców |
|
11. Miedziowców |
|
12. Cynkowców |
|
13. Borowców |
|
14. Węglowców |
|
15. Azotowców |
|
16. Tlenowców |
|
17. Fluorowców |
|
- Catalana: 0181649