Chmielno (gmina)

Chmielno

gmina wiejska

Budynek urzędu gminy w Chmielnie

Herb

Państwo

Polska

Województwo

pomorskie

Powiat

kartuski

TERC

2205012

Wójt

Michał Melibruda
(od 2018)

Powierzchnia

79,18 km²

Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności

7 805^[1]

• gęstość

98,6 os./km²

Nr kierunkowy

Tablice rejestracyjne

GKA

Adres urzędu:

ul. Gryfa Pomorskiego 22
83-333 Chmielno

Szczegółowy podział administracyjny


Liczba sołectw	10
Liczba miejscowości	10

Położenie na mapie województwa pomorskiego

Położenie na mapie Polski

54°20′N 18°06′E/54,326389 18,100833

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Biuletyn Informacji Publicznej

Liczba mieszkańców
Rok	Ludność	Zmiana (%)
2002	6291	–
2003	6328	0,6%
2004	6381	0,8%
2005	6478	1,5%
2006	6537	0,9%
2007	6592	0,8%
2008	6669	1,2%
2009	6793	1,9%
2010	6917	1,8%
2011	7124	3%
2012	7238	1,6%
2013	7261	0,3%
2014	7393	1,8%
2015	7426	0,4%
2016	7505	1,1%
2017	7658	2%
2018	7752	1,2%
2019	7805	0,7%
1. Dane publikowane rokrocznie przez GUS. Baza demografia [1]

Chmielno – gmina wiejska w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie gdańskim.

Według ustawy z dnia 6 stycznia 2005 roku o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym, istnieje możliwość używania przed organami gminy, obok języka urzędowego, języka kaszubskiego jako języka pomocniczego.

Siedzibą gminy jest wieś Chmielno.

Gmina liczy 10 wsi obrębowych, z których wszystkie są jednocześnie sołectwami: Chmielno, Przewóz, Zawory, Cieszenie, Miechucino, Reskowo, Borzestowska Huta, Borzestowo, Garcz, Kożyczkowo.

Według danych z 31 grudnia 2019 roku^[2] gminę zamieszkiwało 7 805 osób.

Gmina jest gminą dwujęzyczną – według danych pochodzących ze spisu powszechnego przeprowadzonego w 2002 roku, 34,8% ludności gminy posługuje się językiem kaszubskim.

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2005^[3] gmina Chmielno ma obszar 79,18 km², w tym:

użytki rolne: 60%
użytki leśne: 13%

Gmina stanowi 7,07% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004 roku^[2]:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
populacja	6381	100	3148	49,3	3233	50,7
gęstość zaludnienia (mieszk./km²)	80,6		39,8		40,8

Piramida wieku mieszkańców gminy Chmielno w 2014 roku^[1].

Ochrona przyrody

Kaszubski Park Krajobrazowy

Sąsiednie gminy

Kartuzy, Sierakowice, Stężyca

Przypisy

↑ ^a ^b Gmina Chmielno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-16] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑ ^a ^b Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).

Gmina Chmielno

Siedziba gminy: Chmielno

Wsie	Borzestowo Borzestowska Huta Chmielno Cieszenie Garcz Kożyczkowo Lampa Łączyńska Huta Maks Miechucino Przewóz Reskowo Sznurki Zajezierze Zawory
Części wsi	Babino Borczaki Bukowinki Cegliska Chmieleńskie Chrósty Chmielonko Dejk Dziewcza Góra Glinno Grodzisko Koryta Koszkania Lipowiec Miechucińskie Chrósty Młyn Dolny Młyn Górny Osowa Góra Rekowo Rzym Stanowisko Stary Dwór Strysza Góra Węgliska
Osada wsi	Haska

Powiat kartuski

Miasta	Kartuzy Żukowo
Gminy miejsko-wiejskie	Kartuzy Żukowo
Gminy wiejskie	Chmielno Przodkowo Sierakowice Somonino Stężyca Sulęczyno

Powiat kartuski (1919–1975)

Siedziba powiatu – Kartuzy

Przynależność wojewódzka	woj. pomorskie (II RP) (1919–39) woj. gdańskie (1945–75)
Miasta (1919–75)	Kartuzy (od 1923)
Gminy wiejskie zbiorowe (1934–54 i 1973–75)	Banino (do 1954) Chmielno Goręczyno (do 1954) Kamienica Szlachecka (do 1954) Kartuzy Parchowo (do 1954) Przodkowo Sianowo Sierakowice Somonino (od 1973) Stężyca Sulęczyno* Żukowo
Gromady (1954–72)	Banino (1954–72) Borzestowo (1954–61) Brodnica Górna (1954–68) Chmielno (1954–72) Czeczewo (1954–59) Dzierżążno (1954–72) Egiertowo (1954–61) Firoga (1954–72) Gołubie (1954–61) Goręczyno (1954–61) Gowidlino (1954–71) Hopy (1954–57) Kamienica Królewska (1954–61) Kamienica Szlachecka (1954–72) Kiełpino (1954–59) Leźno (1954–59) Miechucino (1954–59) Mirachowo (1954–59) Mojusz (1954–59) Mściszewice (1954–61) Nakla (1954 →) Parchowo (1954 →) Podjazy (1954–58) Pomieczyno (1954–61) Prokowo (1954–59) Przodkowo (1954–72) Przyjaźń (1958–68) Puzdrowo (1954–68) Sianowo (1954–72) Sierakowice (1954–72) Skrzeszewo Żukowskie (1954–57) Somonino (1962–72) Stężyca (1954–72) Suleczyno (1954–72) Szymbark (1954–72) Żukowo (1954–72)
Legenda	* 1934–54 gmina Suleczyno