Ciołkowie

Herb Ciołek

Ciołkowie herbu Ciołek – polski ród rycerski[1].

Historia

W drugiej połowie XIV w. na znaczeniu zyskała gałąź z Żelechowa i Ostrołęki tejże rodziny, dzięki Andrzejowi Ciołkowi, wojewodzie księcia mazowazowieckiego Janusza I a także jego synowi Stanisławowi Ciołkowi, podkanclerzemu Władysława II Jagiełły, poecie i biskupowi poznańskiemu[1].

Z roku 1458 pochodzi informacja o dziale dóbr po Andrzeju Ciołku z Żelechowa między synów. W wyniku tego podziału Żelechów, Wilczyska, Wola Żelechowska i Kembłów (dziś Kębłów) wraz z innymi miejscowościami przypadły Andrzejowi. Lepiej uposażony został Mikołaj, który w samym powiecie stężyckim otrzymał Łaskarzów, Sobolów, Krempe, Pilczyn, Wirzbiny, Bajce i Wojcieszków[2].

Andrzej miał trzech synów: Jana, Andrzeja i Stanisława[2].

W wyniku podziałów majątkowych dobra żelechowskie po roku 1515 stały się przedmiotem konfliktu rodzinnego między Janem Ciołkiem a jego przyrodnim bratem, Feliksem z Zielonki, starostą łukowskim[2].

Siedziby

Siedzibą rodową Ciołków był Żelechów i tamtejszy zamek w formie wieży obronnej[2]. Do Ciołków do XVI wieku należała też siedziba w miejscu zamku w Wilczyskach[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Ciołkowie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-14] .
  2. a b c d e WojciechW. Bis WojciechW., Wilczyska – mieszkalno-obronna siedziba na pograniczu Mazowsza i Małopolski z końca XV – drugiej połowy XVII wieku, „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej”, 69 (3), 2021, s. 301–320, DOI: 10.23858/KHKM69.2021.3.002, ISSN 2719-6496 [dostęp 2023-04-27]  (pol.).
Encyklopedie internetowe (polski ród szlachecki):
  • PWN: 3886759