Corno Grande
Corno Grande od strony północnej | |||
Państwo | Włochy | ||
---|---|---|---|
Położenie | Abruzja | ||
Pasmo | Apenin Umbryjsko-Marchijski, Apeniny | ||
Wysokość | 2912 m n.p.m. | ||
Wybitność | 2476 m | ||
Pierwsze wejście | 19 sierpnia 1573 | ||
Położenie na mapie Włoch | |||
42°28′07″N 13°33′43″E/42,468611 13,561944 | |||
|
Corno Grande (inna nazwa Monto Corne) – najwyższy szczyt Apeninów. Znajduje się w masywie Gran Sasso d’Italia, ma wysokość 2912 m n.p.m.[1][2] i jest szóstym pod względem wybitności szczytem Europy (MDW 2476 m). Nazwa w języku włoskim oznacza „Wielki Róg”.
Góra zbudowana jest głównie z wapieni, a na północnym stoku znajduje się mały lodowiec. W pogodne dni ze szczytu widać Morze Adriatyckie.
Pierwsze wejście: 19 sierpnia 1573 r., Franciszek De Marchi. Pierwsze wejście zimą: 9 stycznia 1880, Corradino Sella i Gaudencio Sella. Polacy: 9 maja 1926 r., Marian Sokołowski.