Czubniczka łysawa
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | grzyby | ||
Typ | podstawczaki | ||
Klasa | pieczarniaki | ||
Rząd | pieczarkowce | ||
Rodzina | pieczarkowate | ||
Rodzaj | czubniczka | ||
Gatunek | czubniczka łysawa | ||
Nazwa systematyczna | |||
Cystolepiota seminuda (Lasch) Bon Docums Mycol. 6(no. 24): 43 (1976) | |||
Zasięg | |||
Państwa, w których występuje w Europie | |||
|
Czubniczka łysawa (Cystolepiota seminuda (Lasch) Bon – gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1828 r. W.G. Lasch nadając mu nazwę Agaricus seminudus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 1976 r. Marcel Bon[1].
Ma 20 synonimów. Niektóre z nich[2]:
- Cystoderma seminudum (Lasch) Fayod 1889
- Cystolepiota morieri (Gillet) Bon 1993
- Cystolepiota seminuda (Lasch) Bon 1976 var. seminuda
- Cystolepiota seminuda var. sororia (Huijsman) Gminder 2003
- Cystolepiota sororia 1973
- Lepiota morieri Gillet 187
- Lepiota seminuda (Lasch) P. Kumm. 1871
- Lepiota sistrata subsp. morieri (Gillet) Sacc. 1887
- Lepiota sistrata var. seminuda (Lasch) Quél. 1872
- Lepiota sororia Huijsman 1960)
- Mastocephalus seminudus (Lasch) Kuntze 1891
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia
- Kapelusz
Średnicy 1–2,5 cm, kształt początkowo dzwonkowaty, potem płasko rozpostarty, czasami z tępym garbkiem, u dojrzałych owocników całkiem płaski. Powierzchnia o barwie od mlecznej do kremowobiałej, pokryta drobnymi, białawymi kosmkami. Młode okazy pokryte są białawą osłoną, która wystaje ząbkami poza brzeg kapelusza. Starsze okazy łysieją[4].
- Hymenofor
Blaszkowy, blaszki wolne, średnio gęste, białe[4].
- Trzon
Wysokość 2-5 cm, grubość 0,2-0,3 cm, walcowaty. Powierzchnia biaława, pod kapeluszem naga, poniżej początkowo drobno omączona, potem łysiejąca. W dolnej części różowieje[4].
W kapeluszu białawy, w korze trzonu winnoczerwony. Smak i zapach nieprzyjemny[4].
Występowanie i siedlisko
Czubniczka łysawa występuje głównie w Europie i jest tutaj szeroko rozprzestrzeniona. Podano również kilka stanowisk na zachodnim i wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej[5]. Na terenie Polski w piśmiennictwie naukowym podano liczne stanowiska[3].
Saprotrof. Rośnie na ziemi w lasach i zaroślach liściastych, rzadziej w iglastych, także w szkółkach leśnych, ogrodach[3].
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2016-11-07]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2016-11-07]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d Andreas Gminder: Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej. Warszawa: Weltbild, 2011. ISBN 978-83-258-0588-3.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-11-07].