Dżabir Ibn Hajjan
Ten artykuł dotyczy perskiego alchemika. Zobacz też: innych postaci o pseudonimie Geber. |
Dżabir Ibn Hajjan (arab. جابر بن حیان, w średniowiecznej Europie znany jako Geber[1]; ur. ok. 720 w Tusie, Persja; zm. ok. 813 w Kufie w dzisiejszym Iraku) – arabski alchemik i lekarz. Swą działalność prowadził na dworze Haruna ar-Raszida, kalifa Bagdadu.
Przypisuje mu się autorstwo wielu alchemicznych traktatów i teorii, jednak zważywszy, że jego nazwiskiem podpisywali się inni autorzy, w wielu przypadkach jest to wątpliwe. Według jednej z jego teorii metale (między innymi złoto) można otrzymać przez zmieszanie siarki i rtęci w określonych proporcjach (ta teoria stała się podstawą teorii flogistonu). Jego teksty zawierały opisy takich związków chemicznych, jak kwas cytrynowy i kwas octowy[2]. Niekiedy Geberowi przypisuje się także odkrycie kwasu siarkowego i kwasu azotowego. Nie ma na to jednak dowodów i pogląd ten wynika z przypisywaniu Geberowi prac tzw. Pseudo-Gebera[3][4]
Przypisy
- ISNI: 000000037418233X
- VIAF: 11036, 7481159248362304870001, 3268479, 250205522
- LCCN: n85356785
- GND: 118864718
- LIBRIS: zw9cdl5h33wkhlf
- BnF: 11903785q
- SUDOC: 026877376
- SBN: BVEV026590
- NLA: 49784529
- NKC: mzk2003198569
- BNE: XX1162624
- NTA: 071424318
- BIBSYS: 90364954
- CiNii: DA04043107
- PLWABN: 9810685232805606
- NUKAT: n2012052614
- J9U: 987007263262405171
- CONOR: 252537955
- PWN: 3896090
- Britannica: biography/Geber, biography/Abu-Musa-Jabir-ibn-Hayyan
- Treccani: geber
- Universalis: djabir-ibn-hayyan
- NE.se: jabir-ibn-hayyan
- SNL: Dsjabir_Ibn_Haijan
- DSDE: Geber, Jabir_ibn_Hayyan