Danny McIntosh : Kariera zawodowa, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Danny McIntosh

Danny McIntosh

Pseudonim	The Mac Man
Data urodzenia	1 marca 1980
Obywatelstwo	Wielka Brytania Anglia
Wzrost	188 cm
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	półciężka
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	20
Zwycięstwa	14 (KO 7)
Porażki	6

Daniel McIntosh (ur. 1 marca 1980) – brytyjski bokser, były mistrz Europy (EBU) w kategorii półciężkiej.

Kariera zawodowa

Jako zawodowiec zadebiutował 9 kwietnia 2005 r., zwyciężając w debiucie Omida Bourzo^[1]. 4 października 2008 r. został mistrzem Anglii w kategorii półciężkiej, pokonując Steve'a Spartacusa^[2]. 18 lipca 2009 r. zmierzył się z Nathanem Cleverlym w pojedynku o mistrzostwo Wspólnoty brytyjskiej oraz mistrzostwo Wielkiej Brytanii. McIntosh przegrał przez techniczny nokaut w 7. rundzie, doznając pierwszej porażki w karierze^[3].

22 stycznia 2011 r. zmierzył się z Thierrym Karlem w pojedynku o mistrzostwo Europy w kategorii półciężkiej. McIntosh zwyciężył przez techniczny nokaut w 11. rundzie, zostając mistrzem. Do czasu przerwania pojedynku na punkty u wszystkich sędziów prowadził Francuz Karl^[4]. Tytuł utracił w następnym pojedynku, przegrywając z Eduardem Gutknechtem^[5].

Mistrzowie Europy wagi półciężkiej w boksie

Georges Carpentier (1913–1922)
Battling Siki (1922–1924)
Louis Clement (1924–1926)
Herman van 't Hof (1926)
Fernand Delarge (1926–1927)
Max Schmeling (1927–1928)
Michele Bonaglia (1929–1930)
Ernst Pistulla (1931–1932)
Adolf Heuser (1932)
John Andersson (1933)
José Martínez Valero (1934)
Marcel Thil (1934–1935)
Preciso Merlo (1935)
Heinz Lazek (1935–1936)
Gustave Roth (1936–1938)
Adolf Heuser (1938–1940)
Luigi Musina (1942–?)
Freddie Mills (1947–?)
Albert Yvel (1950–1951)
Donald Cockell (1951–1952)
Conny Rux (1952–1953)
Jacques Hairabedian (1953–1954)
Gerhard Hecht (1954–1955)
Willi Hoepner (1955)
Gerhard Hecht (1955–1957)
Artenio Calzavara (1957–1958)
Willi Hoepner (1958)
Erich Schöppner (1958–1961)
Giulio Rinaldi (1962–1964)
Gustav Scholz (1964–1965)
Giulio Rinaldi (1965–1966)
Piero Del Papa (1966–1967)
Lothar Stengel (1967–1968)
Tom Bogs (1968–1969)
Ivan Prebeg (1969–1970)
Piero Del Papa (1970–1971)
Conny Velensek (1971–1972)
Chris Finnegan (1972)
Rüdiger Schmidtke (1972–1973)
John Conteh (1973–1974)
Domenico Adinolfi (1974–1976)
Mate Parlov (1976–1977)
Aldo Traversaro (1977–1979)
Rudy Koopmans (1979–1984)
Richard Caramanolis (1984)
Alex Blanchard (1984–1987)
Tom Collins (1987–1988)
Pedro van Raamsdonk (1988)
Jan Lefeber (1988–1989)
Eric Nicoletta (1989–1990)
Tom Collins (1990–1991)
Graciano Rocchigiani (1991–1992)
Eddy Smulders (1993–1994)
Fabrice Tiozzo (1994–1995)
Eddy Smulders (1995–1996)
Crawford Ashley (1997)
Ole Klemetesen (1997–1998)
Crawford Ashley (1998–1999)
Mohamed Siluvangi (1999)
Clinton Woods (1999–2000)
Yawe Davis (2001–2002)
Thomas Ulrich (2002)
Stipe Drviš (2003–2004)
Thomas Ulrich (2004–2005)
Stipe Drviš (2006)
Thomas Ulrich (2007–2008)
Jurij Baraszian (2008)
Jürgen Brähmer (2009)
Nathan Cleverly (2010)
Danny McIntosh (2011)
Eduard Gutknecht (2011–2013)
Jürgen Brähmer (2013–2014)
Igor Michałkin (od 2014)

Przypisy

↑ Saturday 9 April 2005 Sports Village, Norwich, Norfolk, United Kingdom. boxrec.com. [dostęp 2015-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 marca 2015)]. (ang.).
↑ Saturday 4 October 2008 Norwich Showground, Norwich, Norfolk, United Kingdom. boxrec.com. [dostęp 2015-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 lutego 2015)]. (ang.).
↑ Nathan Cleverly vs. Danny McIntosh. boxrec.com. [dostęp 2015-01-17]. (ang.).
↑ Saturday 22 January 2011 Palais des sports Marcel Cerdan, Levallois-Perret, Hauts-de-Seine, France. boxrec.com. [dostęp 2015-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 marca 2015)]. (ang.).
↑ Saturday 7 May 2011 Jahnsportforum, Neubrandenburg, Mecklenburg-Vorpommern, Germany. boxrec.com. [dostęp 2015-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 marca 2015)]. (ang.).