Despoina (księżyc)

Despoina
Ilustracja
Despoina, zdjęcie wykonane przez sondę
Voyager 2
Planeta

Neptun

Odkrywca

Stephen Synnott, Voyager Imaging Team

Data odkrycia

lipiec 1989

Tymczasowe oznaczenie

S/1989 N 3

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

52 526 km[1]

Mimośród

0,0002[1]

Okres obiegu

0,335 d[1]

Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a

0,068°[1]

Długość węzła wstępującego

77,060°[1]

Argument perycentrum

176,857°[1]

Anomalia średnia

230,812°[1]

Własności fizyczne
Wymiary

180×148×128 km[2]

Powierzchnia

70 686 km²[3]

Objętość

1 767 146 km³[3]

Masa

~2,1×1018 kg[3]

Średnia gęstość

1,3 g/cm³[3]

Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni

0,025 m/s²[3]

Prędkość ucieczki

220 km/h[3]

Albedo

0,09[2]

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

22m[4]

Temperatura powierzchni

~51 K

Multimedia w Wikimedia Commons

Despoina (Neptun V) – trzeci w kolejności od planety księżyc Neptuna[4], krążący wewnątrz układu jego pierścieni[5]. Nazwa pochodzi od Despoiny, starożytnej bogini arkadyjskiej, córki Posejdona i Demeter[5].

Despoina została odkryta w lipcu 1989 r. na zdjęciach zrobionych przez sondę Voyager 2. Otrzymała tymczasowe oznaczenie S/1989 N 3[5].

Despoina ma nieregularny kształt i nie wykazuje śladów jakiejkolwiek modyfikacji geologicznej. Jej orbita znajduje się wewnątrz granicy Roche’a Neptuna, przez co siły pływowe działające na ten księżyc spowodują, że pewnego dnia może on zostać rozerwany, a jego pozostałości zasilą pierścień planety.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2015-03-23]. (ang.).
  2. a b David R. Williams: Neptunian Satellite Fact Sheet. NASA, 2013-07-19. [dostęp 2015-03-23]. (ang.).
  3. a b c d e f Despina: By the Numbers. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-23]. (ang.).
  4. a b Scott Sheppard: Neptune's Known Satellites. [w:] The Giant Planet Satellite Page [on-line]. [dostęp 2018-12-23]. (ang.).
  5. a b c Despina: In Depth. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-23]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
wewnętrzne regularne (7)
  • Najada
  • Talassa
  • Despoina
  • Galatea
  • Larissa
  • Hippokamp
  • Proteusz
Tryton
  • Tryton
zewnętrzne nieregularne (8)
  • Nereida
  • Halimede
  • Sao
  • S/2002 N 5
  • Laomedea
  • Psamathe
  • Neso
  • S/2021 N 1

  • Lista jest posortowana według średniej odległości od Neptuna. Największe księżyce mają nazwy pogrubione.
  • p
  • d
  • e
SłońceMerkuryWenusKsiężycZiemiaFobos i DeimosMarsCeresPas planetoidJowiszKsiężyce JowiszaSaturnKsiężyce SaturnaUranKsiężyce UranaKsiężyce NeptunaNeptunKsiężyce PlutonaPlutonKsiężyce HaumeiHaumeaS/2015 (136472) 1MakemakePas KuiperaDysnomiaErisSednaDysk rozproszonyObłok Oorta
Planety ( )
Planety karłowate
  • (1) Ceres
  • (134340) Pluton
  • (136108) Haumea
  • (136472) Makemake
  • (136199) Eris
Małe ciała
Układu Słonecznego
Planetoidy
Grupy i rodziny planetoid
Zobacz też
Obiekty
transneptunowe
Pas Kuipera
  • plutonki
    • Orkus
    • 2003 AZ84
    • Iksjon
  • cubewana
    • 2004 GV9
    • 2002 MS4
    • Salacia
    • Waruna
    • 2002 UX25
    • Quaoar
    • Varda
    • 2002 AW197
Dysk rozproszony
  • 2014 EZ51
  • 2013 FY27
  • 2021 DR15
  • Gonggong
  • 2018 VG18
Obiekty odłączone
  • Sedna
Komety
Zobacz też
powstanie i ewolucja Układu Słonecznego
ciała niebieskie
lista obiektów w Układzie Słonecznym ze względu na