Domenico Comparetti

Domenico Comparetti (ur. 27 czerwca 1835 w Rzymie, zm. 20 stycznia 1927 we Florencji) – włoski filolog.

W 1855 roku ukończył studia w zakresie przyrody i matematyki na Uniwersytecie Rzymskim Sapienza, po czym podjął pracę w aptece należącej do jego wujka. We własnym zakresie nauczył się języka greckiego, na tyle, że w 1858 roku opublikował własne tłumaczenia odnalezionych wówczas mów Hyperejdesa. W 1859 roku objął Katedrę Greki na Uniwersytecie w Pizie, a w 1872 przeniósł się na podobne stanowisko do Florencji.

Jego prace dotyczyły poruszały bardzo zróżnicowaną tematykę, zajmował się zarówno fińską epopeją Kalewalą, jak i opowieściami o Sindbadzie. Spośród jego prac często wznawiane i tłumaczone było dwutomowe opracowanie Wergiliusz w Średniowieczu (Virgilio nel Medio Evo).

W 1891 roku został senatorem Królestwa Włoch.

W 1900 roku Uniwersytet Jagielloński przyznał ma tytuł doktora honoris causa.

Odznaczony Orderem Sabaudzkim Cywilnym, Orderem Korony Włoch III klasy oraz Orderem Świętych Maurycego i Łazarza IV i V klasy^[1].

• L’Euxenippea d’Iperide (1861)
• Notizie ed osservazioni in proposito degli studi critici del prof. Ascoli (1863)
• Saggi dei dialetti greci dell'Italia meridionale (1866)
• Virgilio nella tradizione letteraria fino a Dante, studio storico-letterario (1866)
• Edipo e la mitologia comparata, saggio critico (1867)
• Ricerche intorno al libro di Sindibad 1869)
• Virgilio nel Medio Evo (1872)
• Novelline popolari italiane (1875)
• La Commissione Omerica di Pisistrato e il Ciclo epico (1881)
• Il Kalevala o la poesia tradizionale dei Finni, studio storico critico sulle origini delle grandi epopoee nazionali (1891)
• La Guerra Gotica di Procopio di Cesarea (1898)
• Le imagini di Virgilio, il musaico di Hadrumentum e i primi sette versi dell'Eneide (1914)