Drętwowate
Torpedinidae | |||
Henle, 1834[1] | |||
Przedstawiciel rodziny – drętwa kalifornijska (Tetronarce californica) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | |||
Podgromada | spodouste | ||
Infragromada | Euselachii | ||
(bez rangi) | płaszczki | ||
Rząd | |||
Rodzina | drętwowate | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Torpedo Duméril, 1805 | |||
Synonimy | |||
| |||
Rodzaje | |||
| |||
| |||
|
Drętwowate[6] (Torpedinidae) – rodzina morskich ryb chrzęstnoszkieletowych z rzędu drętwokształtnych (Torpediniformes).
Występowanie
Ocean Indyjski, Ocean Atlantycki, Morze Śródziemne i Ocean Spokojny, głównie w strefie litoralu.
Cechy charakterystyczne
Ciało tworzy okrągły dysk. Oczy uwstecznione, małe, niektóre gatunki są całkowicie ślepe. Skóra miękka i luźna, bez łusek, jaskrawo ubarwiona. Dwie płetwy grzbietowe. Dobrze rozwinięta płetwa ogonowa. Po bokach głowy umieszczone są dwa narządy elektryczne, wytwarzające napięcie sięgające u największych osobników powyżej 200 V. Drętwowate osiągają długość od kilkunastu (Torpedo bauchotae) do 180 cm (Tetronarce nobiliana) i masę kilkudziesięciu kilogramów.
Drętwy są często jaskrawo ubarwione, zwykle z ciemniejszymi plamami na grzbiecie. Prowadzą przydenny tryb życia częściowo zakopane w piasku lub mule, zwykle pojedynczo. Zjadają bezkręgowce i małe ryby. Narządy elektryczne służą prawdopodobnie do elektrolokacji, polowania i obrony. Starożytni Rzymianie wykorzystywali małe drętwy jako środek przeciwbólowy. Wspomina o tym rzymski pisarz Plutarch, który 2 tysiące lat temu opisał zabieg, do którego wykorzystywano drętwy. Chorą osobę zawożono na plażę, gdzie nogi chorego układano na rybie. Wytwarzany przez drętwę impuls elektryczny uśmierzał ból.
Klasyfikacja
Do rodziny zaliczane są następujące rodzaje[7]:
- Tetronarce Gill, 1862
- Torpedo Duméril, 1805
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b F.G.J. Henle: Ueber Narcine, eine neue Gattung electrischer Rochen nebst einer Synopsis der electrischen Rochen. Berlin: Eichler, 1834, s. 29. (niem.).
- ↑ Ch.-L.Ch.L. Bonaparte Ch.-L.Ch.L., Prodromus Systematis Ichthyologiae, 1835, [3] (łac.).
- ↑ T.N. Gill. Analytical synopsis of the order of Squali; and revision of the nomenclature of the genera. „Annals of the Lyceum of Natural History of New York”. 7, s. 386, 1862. (ang.).
- ↑ A.C.L.G. Günther: Catalogue of the fishes in the British Museum. Catalogue of the Physostomi, containing the families Gymnotidae, Symbranchidae, Muraenidae, Pegasidae, and of the Lophobranchii, Plectognathi, Dipnoi, Ganoidei, Chondropterygii, Cyclostomata, Leptocardii, in the British Museum. Cz. 8. London: British Museum (Natural History), Department of Zoology, 1870, s. 448, seria: Catalogue of the fishes in the British Museum. (ang.).
- ↑ D.S. Jordan. The fishes of Sinaloa. „Proceedings of the California Academy of Sciences”. Second series. 5, s. 387, 1895. (ang.).
- ↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
- ↑ RonR. Fricke RonR., William NeilW.N. Eschmeyer William NeilW.N., Richard van derR. Laan Richard van derR. (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 5 marca 2024 [dostęp 2024-03-31] (ang.).
Bibliografia
- Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
- Ryby : encyklopedia zwierząt. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9 (seria).
- Joseph S. Nelson: Fishes of the World. John Wiley & Sons, 2006. ISBN 0-471-25031-7.