Drzewo asyryjskie

Drzewo asyryjskie^[1]  (pahlawi Draxt (ī) āsūrīg^[2] ) – poemat perski nieznanego autorstwa z około III wieku n.e. (czasy Królestwa Partów^[3] ), napisany w języku partyjskim^[2] , lub średnioperskim^[1] , z uwagi na liczne wpływy tego języka na partyjski^[4] .

Pierwszym badaczem tekstu był francuski orientalista Edgard Blochet, który opublikował informacje na jego temat w 1895 roku^[4] . Rękopis został napisany w formie prozaicznej. Jako pierwszy za poezję uznał go francuski lingwista Émile Benveniste^[2] .

Utwór prawdopodobnie stanowi przeróbkę starszego dzieła w języku partyjskim^[4] . Ma charakter alegoryczny. Opowiada o dyskusji, jaką drzewo (z kontekstu można wywnioskować, że chodzi o palmę^[2] ) prowadziło z kozą^{[2] [4] [1]}  Poemat ma również charakter swoistego katalogu słów (przypuszczalnie o charakterze mnemotechniki lub źródła wiedzy) dotyczących: ubrań, żywności, napojów, instrumentów, wonności, broni, przedmiotów codziennego użytku, czynności religijnych^[2] .

Tekst był różnie interpretowany przez badaczy: jako zestawienie dwóch wyznań: zaratusztrianizmu (koza) i asyryjsko-babilońskich religii pogańskich (palma), bądź jako manifestacja różnicy pomiędzy życiem pasterskim (koza) a rolniczym (palma)^[2] .

Dzieło przełożyła na język polski Kinga Maciuszak. Przekład opatrzony szczegółowym komentarzem został opublikowany w 2007 roku.

• Ali Asghar Faraaz, Alireza Hosseini. History of Literature in the 4th century. „International Journal of Humanities and Cultural Studies”, s. 2079, 2016-03. ISSN 2356-5926. (ang.). 
• Kinga Maciuszak: Średnioperski poemat „Drzewo Asyryjskie” i jego partyjska geneza. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007. ISBN 978-83-7188-969-1.
• Mansour Shaki. Observations on the Draxt ī āsūrīg. „Archív Orientální”, s. 64, 1975. Orientální ústav AV ČR. ISSN 0044-8699. (ang.). 
• Aḥmad Tafażżolī: Draxt ī āsūrīg. W: Encyclopaedia Iranica. T. VII/5. 1995-12-15, s. 547-549. [dostęp 2017-01-12].