EM-11 Orka

Ten artykuł dotyczy lotnictwa. Zobacz też: Orka.

Ten artykuł od 2011-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

EM-11 Orka

EM-11 nr SP-YEP na pokazach lotniczych w Góraszce w 2007 roku

Dane podstawowe

Państwo

Polska

Producent

Margański & Mysłowski Zakłady Lotnicze

Typ

Samolot sportowo-dyspozycyjny

Załoga

1 pilot, 3 pasażerów

Historia

Data oblotu

8 sierpnia 2003

Liczba egz.

SP-YEN, SP-YEP, SP-MEO, SP-MIM, SP-MAR

Dane techniczne

Napęd

Lycoming IO-320 / LIO-320 o mocy 160KM każdy

Moc

2 × 160 KM

Wymiary

Rozpiętość

13,50 m

Długość

8,705 m

Wysokość

2,585 m

Masa

Startowa

1820 kg

Osiągi

Prędkość maks.

359 km/h

Prędkość wznoszenia

5,1 m/s

Zasięg

1700 km

Rozbieg

358 m

Dobieg

556 m

Dane operacyjne

Liczba miejsc

Multimedia w Wikimedia Commons

EM-11 Orka – polski dwusilnikowy samolot skonstruowany przez Margański & Mysłowski Zakłady Lotnicze według projektu Edwarda Margańskiego.

Historia

Pierwszy prototyp Orki został oblatany 8 sierpnia 2003 roku^[1] (nr fabryczny P-22 zarejestrowany jako SP-YEN). Nie miał jeszcze chowanego podwozia i wyposażony był w silniki Rotax 912. Kolejnym prototypem był EM-11C (nr fabryczny P-24 zarejestrowany jako SP-YEP), który oblatatał w 2006 roku Wiesław Cena^[2]. 8 kwietnia 2011r. samolot otrzymał Certyfikat Typu o numerze EASA A.115^[3]. Do momentu uzyskania certyfikatu wyprodukowano 5 egzemplarzy samolotu o następujących numerach rejestracyjnych: SP-YEN, SP-YEP, SP-MEO, SP-MIM oraz SP-MAR. Planowane jest produkowanie samolotu w różnych wersjach – szkoleniowa, patrolowa, turystyczne, towarowa, oraz jako amfibia.

Opis konstrukcji

Samolot typu górnopłat, z chowanym podwoziem, napędzany dwoma tłokowymi silnikami pchającymi – Lycoming IO-320 / LIO-320 o mocy 160KM każdy z 3-łopatowymi smigłami typu „constant speed”. Samolot posiada czteroosobową kabinę i luk bagażowy. EM-11 jest przystosowany do lotów VFR w dzień i w nocy, w przyszłości planowane jest także przystosowanie samolotu do lotów IFR^[4].

Incydent z udziałem EM-11C Orka

W dniu 6 lipca 2012 samolot EM-11C Orka o znakach rejestracyjnych SP-MAR podczas wykonywania lotu demonstracyjnego wylądowała awaryjnie bez podwozia w miejscowości Łodygowice k/Żywca^[5].

Galeria

Pierwszy prototyp SP-YEN
EM-11C Orka SP-YEP
Samolot SP-MEO na pokazach w Radomiu w 2009
SP-MIM na Małopolskim Pikniku Lotniczym w 2010
EM-11C Orka SP-MAR nad lotniskiem w Kaniowie

Przypisy

↑ Edward Margański. Orka z silnikami Rotax 912. „Skrzydlata Polska”. Nr 5(2511)/2022, s. 36-43, maj 2022. Warszawa: Agencja Lotnicza Altair.
↑ Jędrzejewski 2014 ↓, s. 152.
↑ Skan Certyfikatu Typu. Dolina Lotnicza. [dostęp 2011-10-04].
↑ Ogólna charakterystyka EM-11 Orka. www.marganski.com.pl.
↑ Uchwała Państwowej Komisji Badania Wypadków Lotniczych Dotycząca zdarzenia nr: 763/12. www.transport.gov.pl. [dostęp 2012-09-06].