El Isidro

Marcello Bacciarelli, Święty Izydor

El Isidro (Izydor) – poemat epicki o charakterze hagiograficznym hiszpańskiego poety i dramaturga Złotego Wieku Lopego de Vega. Utwór został napisany i przedstawiony z okazji kanonizacji św. Izydora, patrona Madrytu w 1598 roku[1]. Jest ułożony strofą pięciowersową (quintillą)[2], rymowaną abbab lub aabba, pisaną ośmiozgłoskowcem.

Salió Isidro acompañado,
muy humilde y mesurado,
mirando su serafín;
y aunque de pardillo, en fin
limpio, justo y aseado.

Su jubón blanco de lino,
su capote de dos haldas,
con capilla a las espaldas,
que hacía el rostro divino
de rubíes y esmeraldas.

Przypisy

  1. ↑ Henry Richard, lord Holland: Some Account of the Lives and Writings of Lope Felix de Vega Carpio and Guillen de Castro, Vol 1. books.google.pl, 1817. s. 45. [dostęp 2016-12-02]. (ang.).
  2. ↑ Cayetano Alberto de la Barrera: Nueva biografía de Lope de Vega. cervantesvirtual.com. [dostęp 2016-12-02]. (hiszp.).

Bibliografia

  • Lope de Vega Carpio: Isidro. Poema castellano. books.google.pl, 1599. [dostęp 2016-12-02]. (hiszp.).
  • Lope de Vega: Poemas. El Isidro. La Filomena. La Andrómeda. La Circe. La Rosa Blanca. La Gatomaquia. Archive.org, 1935. [dostęp 2016-12-02]. (hiszp.).