Elektroneurografia
Elektroneurografia (ang. nerve conduction study – NCS) jest badaniem dodatkowym stosowanym często w neurologii w celu oceny nerwów obwodowych, a w szczególności ich właściwości elektrycznych: przewodnictwa impulsów wędrujących wzdłuż włókien czuciowych, ruchowych lub mieszanych.
Podczas badania elektroneurograficznego stosuje się stymulację badanego nerwu odpowiednią elektrodą oraz przeprowadza się rejestrację przewodzonego wzdłuż nerwu potencjału czynnościowego w innym, oddalonym nieco miejscu. W ten sposób można określić m.in. prędkość przewodzenia w danym nerwie. W wielu chorobach nerwów obwodowych dochodzi do zmniejszenia tej prędkości.
Do innych parametrów przewodnictwa w nerwie obwodowym należą także: amplituda odpowiedzi na stymulację, czas trwania potencjału w nerwie, latencja[1].
Przypisy
- ↑ Neurologia w praktyce klinicznej. Lublin: wyd. Czelej, 2006, s. 592–605. ISBN 83-89309-71-8.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
- Britannica: topic/nerve-conduction-studies