Emilien Tardif
| Prezbiter | |||
 | |||
| Kraj działania | Dominikana | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 6 czerwca 1928 | ||
| Data i miejsce śmierci | 8 czerwca 1999 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Inkardynacja | |||
| Śluby zakonne | 8 września 1952 | ||
| Prezbiterat | 24 czerwca 1955 | ||
| |||
Emilien Tardif MSC (ur. 6 czerwca 1928 w Saint-Zacharie, zm. 8 czerwca 1999 w Cordobie) – kanadyjski misjonarz, charyzmatyczny zakonnik, Sługa Boży Kościoła katolickiego.
Urodzony Saint-Zacharie w prowincji Quebec w Kanadzie był dziewiątym z czternaściorga dzieci. Należał do zgromadzenia Misjonarzy Najświętszego Serca Jezusowego (śluby wieczyste złożył 8 września 1952). Po cudownym uzdrowieniu z gruźlicy (czerwiec 1973) na skutek modlitwy 5 osób z grupy charyzmatycznej, zaczął interesować się Ruchem Odnowy Charyzmatycznej. Od chwili uzdrowienia aż do śmierci poświęcił swoje życie ewangelizacji. Jego nauczaniu towarzyszyło wiele cudownych uzdrowień oraz nawróceń. W czasie swojej posługi odwiedził 71 krajów na wszystkich kontynentach. Zmarł w Argentynie na atak serca[1].
Dzieła
- Dom Zwiastowania w Santo Domingo
- Szkoła ewangelizacji im. Jana Pawła II
- Wspólnota Sług Jezusa Żyjącego, założona w 1982
Polskie publikacje
- Jezus żyje, Szczecin 1990, ISBN 83-7041-020-0
- Jezus jest Mesjaszem, Łódź 1991, ISBN 83-850-22-10-4
- Charyzmat uzdrawiania, Kraków 1995, ISBN 83-86106-02-6
Przypisy
- ↑ Preparations made for Canadian missionary Father Emiliano Tardif's beatification process. www.catholicnewsagency.com, 2007-06-12. [dostęp 2013-06-27]. (ang.).
