Epsilon Ursae Minoris

Epsilon Ursae Minoris
ε Ursae Minoris
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Mała Niedźwiedzica

Rektascensja

16h 45m 58,236s[1]

Deklinacja

+82° 02′ 14,15″[1]

Paralaksa (π)

0,01024 ± 0,00024[1]

Odległość

318,4 ± 7,7 ly
97,6 ± 2,4 pc

Wielkość obserwowana

4,212 ± 0,009m[1]

Ruch własny (RA)

19,47 ± 0,36 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

2,61 ± 0,47 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−10,57 ± 0,40 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

żółty olbrzym

Typ widmowy

G5 III[1]

Masa

3,6[2] M

Wielkość absolutna

−0,63m[3]

Jasność

225 L[2]

Temperatura

5200 K[2]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

8537[3] pc

Mimośród

0,1491[3]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 22 Ursae Minoris
2MASS: J16455813+8202141
Bonner Durchmusterung: BD+82°498
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 912
Boss General Catalogue: GC 22749
Katalog Henry’ego Drapera: HD 153751
Katalog Hipparcosa: HIP 82080
Katalog jasnych gwiazd: HR 6322
SAO Star Catalog: SAO 2770

Epsilon Ursae Minorisgwiazda w gwiazdozbiorze Małej Niedźwiedzicy, znajdująca się w odległości około 318 lat świetlnych od Słońca.

Charakterystyka obserwacyjna

Epislon jest trzecią od końca gwiazdą „dyszla” Małego Wozu, czyli „ogona” Małej Niedźwiedzicy. Jest gwiazdą okołobiegunową, widoczną przez całą noc dla obserwatorów na północ od równoleżnika 8° N[2].

Charakterystyka fizyczna

Epsilon Ursae Minoris jest gwiazdą spektroskopowo podwójną o okresie obiegu obydwu składników 39,4816 dnia[2]. Większa część światła jest emitowana przez jaśniejszy składnik, który jest żółtym olbrzymem należącym do typu widmowego G5[1]. Ma on temperaturę około 5200 K i jasność 225 razy większą od słonecznej. Masa olbrzyma to 3,6 M[2].

Układ tych dwóch gwiazd jest zaćmieniowy. Odległość między składnikami jest oceniana na 0,36 au, zaćmienia są częściowe (około 6%). W tym ciasnym układzie oddziaływanie składników przyspiesza ich obrót i wzmaga aktywność magnetyczną, która przejawia się w występowaniu plam gwiazdowych, o czym świadczy rejestrowane promieniowanie rentgenowskie. Ten efekt sprawia, że jest to także gwiazda typu RS Canum Venaticorum[2].

Epsilon Ursae Minoris ma także trzeci składnik, który jest związany grawitacyjnie z systemem podwójnym, o czym świadczy podobny ruch własny[2]. Gwiazda ta jest oddalona od pozostałych dwóch o 76,6 sekund kątowych i ma wielkość zaledwie 12,32m[4]. Jest to pomarańczowy karzeł, gwiazda typu K0 odległa od nich o co najmniej 8100 au[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Epsilon Ursae Minoris w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h i Jim Kaler: Epsilon Ursae Minoris. [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2019-10-02]. (ang.).
  3. a b c Anderson E., Francis C.: HIP 82080. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2019-10-02]. (ang.).
  4. Mason et al.: WDS J16460+8202A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.