Euklaz
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny | BeAlSiO4(OH), hydroksokrzemian berylu i glinu[1] |
---|---|
Twardość w skali Mohsa | 7,5 |
Przełam | muszlowy |
Łupliwość | doskonała |
Pokrój kryształu | słupkowy |
Układ krystalograficzny | jednoskośny |
Gęstość minerału | 2,99 - 3,1 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa | jasno- i ciemnozielona, niebieska, żółta, biała, bezbarwna |
Rysa | biała |
Połysk | szklisty; perłowy na płaszczyznach łupliwości |
Euklaz – minerał klasy krzemianów wyspowych.
Po raz pierwszy znaleziony został w Ouro Preto w stanie Minas Gerais w Brazylii.
Właściwości
Tworzy kryształy słupkowe albo kolumnowe ze skośnymi zakończeniami. Są one często bezbarwne do jasnozielonego, prawie zawsze przeźroczyste. Bardzo rzadko można spotkać ten minerał w kolorze intensywnie niebieskim lub niebieskozielonym, czasem nawet ciemnozielonym. Ściany mają połysk szklisty i są prążkowane wzdłuż kryształu. Jego powstanie związane jest z przeobrażeniami berylu w pegmatytach.
Występowanie
Występuje w hydrotermalnych żyłach typu alpejskiego.
Miejsca występowania:
- Brazylia
- Ural
- Tyrol
- Zimbabwe (Karoi)
Zastosowanie
- kamień jubilerski
Przypisy
- ↑ Wirtualna Polska - Wszystko co ważne - www.wp.pl [online], encyklopedia.wp.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
Bibliografia
- Kieszonkowy atlas skał i minerałów Monica Price, Kevin Walsh
- Encyklopedia Gutenberga
- Minerały Rozpoznać - Podziwiać - Chronić Helga Hofmann, Rupert Hochleitner
- SNL: euklas
- identyfikator minerału w Mindat: 1418, 20209, 32110