Eustahija Arsić
Imię i nazwisko | Eustahija Cincić | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 14 marca 1776 | ||
Data i miejsce śmierci | 17 lutego 1843 | ||
Zawód, zajęcie | pisarka, nauczycielka | ||
Narodowość | serbska | ||
|
Eustahija Arsić właśc. Eustahija Cincić cyr. Еустахија Арсић (ur. 14 marca 1776 w Irigu, zm. 17 lutego 1843 w Aradzie[1]) – serbska pisarka.
Życiorys
Urodziła się w serbskiej rodzinie Cincić w Irigu, należącym wówczas do Imperium Habsburskiego, była córką Gavrila i Marty[2]. Odebrała staranne wykształcenie, posługiwała się sześcioma językami. We wczesnej młodości wyszła za mąż za kupca z Koprivnicy Laćkovicia. Po śmierci męża poślubiła serbskiego kupca Tomę Radovanovicia, który uzyskał w Wiedniu tytuł szlachecki. Z początkiem XIX wieku została po raz drugi wdową i wyszła za mąż za Savę Arsicia, senatora w Aradzie i mecenasa serbskich pisarzy w tym mieście.
Prowadziła znany salon w Aradzie, znana była też jej biblioteka, z której korzystali znani serbscy emigranci, w tym Dositej Obradović. Z początkiem XIX w. rozpoczęła także działalność pisarską, w duchu oświeceniowym. Pierwszy utwór opublikowała anonimowo w roku 1814[2]. Była pierwszą kobietą w Serbii, która wydawała drukiem teksty literackie[1]. Była także tłumaczką dzieł Woltera i Jamesa Thomasa na język serbski. W 1838 była pierwszą kobietą, którą przyjęto do Maticy Srbskiej, zajmowała się redakcją Kroniki Maticy Srbskiej[2].
Publikacje
- 1814: СовěтЪ матерній : предрагой обоего пола юности сербской и валахійской, аки Исчадїе нěжнаго чувствованїя, имже благо и щастїе отрасли рода своего обимаетЪ Сочинителница
- 1816: Полезная размышленія о четырехЪ годишнихЪ временехЪ : сЪ особеннымЪ прибавленіемЪ о Трудолюбїи человěка, и оттуду происходящей Всеобщей ползě
- 1829: Морална поученија
Przypisy
Bibliografia
- Еустахија Арсић. knjizenstvo.etf.bg.ac.rs. [dostęp 2022-03-03]. (serb.).