Explorer 11
Inne nazwy | S-15 | ||
---|---|---|---|
Indeks COSPAR | 1961-013A | ||
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
Zaangażowani | NASA | ||
Rakieta nośna | Juno II | ||
Miejsce startu | |||
Orbita (docelowa, początkowa) | |||
Perygeum | 486 km[1] | ||
Apogeum | 1786 km[1] | ||
Okres obiegu | 108,1 min[1] | ||
Nachylenie | 28,9°[1] | ||
Mimośród | 0,086448 | ||
Czas trwania | |||
Początek misji | 27 kwietnia 1961[1] 14:16:38 UTC | ||
Koniec misji | 17 listopada 1961 | ||
Wymiary | |||
Kształt | wydłużony | ||
Wymiary | wys. 1,47 m | ||
Masa całkowita | 37,2 kg | ||
Masa ładunku użytecznego | ok. 13,61 kg | ||
|
Explorer 11 – amerykański satelita naukowy. Pierwszy w historii satelita badający promieniowanie gamma. Jego instrumenty zostały zaprojektowane do obserwacji fotonów gamma o energiach ponad 50 MeV. Satelita pracował normalnie do początku września 1961, kiedy to zaczęły występować problemy z zasilaniem. Niedługo potem, w połowie listopada, przestały napływać użyteczne dane.
Statek pozostaje na orbicie, której żywotność szacuje się na 150 lat.
Budowa i działanie
Satelita składał się z dwóch połączonych części: ośmiościanu o wymiarach 30,5 x 30,5 x 58,5 cm i cylindra o wymiarach 15,2 x 52,2 cm. Zasilany był ogniwami słonecznymi zasilającymi 12 akumulatorów NiCd. Explorer 11 był stabilizowany obrotowo (10 obr./min.).
Do 19 maja 1961 satelita przesyłał na Ziemię dane z przeglądu nieba. Wszystkie zgromadzono na blisko 32 km mikrofilmu. Rekonstrukcja danych pozwoliła na określenie czasu odebrania promieni gamma z dokładnością do 0,1 sekundy, i punkt na który skierowany był detektor z dokładnością do około 5°. W danych zbieranych przez 23 dni i 9 godzin zarejestrowano 22 zjawiska związane z promieniowaniem gamma i około 22 000 związanych z promieniowaniem kosmicznym.
Ładunek
- Teleskop promieniowania gamma – pracował normalnie do 17 listopada 1961
- licznik Czerenkowa – złożony z warstwowo ułożonych scyntylujących kryształów NaI i CsI(Tl) (o gęstości powierzchniowej 20 g/cm²) z jednym fotopowielaczem
- licznik Czerenkowa – wykorzystujący szkło akrylowe (lucite) i dwa fotopowielacze
- nadajnik modulacji impulsowej, 107,97 MHz, 125 mW
- nadajnik modulacji impulsowej, 108,06 MHz, 20 mW
Przypisy
Bibliografia
- Encyclopedia Astronautica (ang.)
- NSSDC Master Catalog (ang.)
- Space 40 (cz.)
- p
- d
- e
Lata 50. XX wieku | |
---|---|
Lata 60. XX wieku |
|
Lata 70. XX wieku |
|
Lata 80. XX wieku | |
Lata 90. XX wieku |
|
XXI wiek |
|
Planowane |
|
- Kursywa oznacza misję zakończoną niepowodzeniem