Francisco Álvarez Martínez
Kardynał prezbiter Prymas Hiszpanii (1995–2002) | |||
| |||
Kraj działania | Hiszpania | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 14 lipca 1925 | ||
Data i miejsce śmierci | 5 stycznia 2022 | ||
Arcybiskup metropolita Toledo | |||
Okres sprawowania | 1995–2002 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 11 czerwca 1950 | ||
Nominacja biskupia | 13 kwietnia 1973 | ||
Sakra biskupia | 3 czerwca 1973 | ||
Kreacja kardynalska | 21 lutego 2001 | ||
Kościół tytularny | S. Maria “Regina Pacis” a Monte Verde | ||
|
Data konsekracji | 3 czerwca 1973 | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Luigi Dadaglio | ||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Pedro Cantero Cuadrado | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Francisco Álvarez Martínez (ur. 14 lipca 1925 w Santa Eulalia de Ferrones, zm. 5 stycznia 2022 w Madrycie) – hiszpański duchowny katolicki, arcybiskup Toledo i prymas Hiszpanii, kardynał.
Życiorys
Studiował w seminarium w Oviedo, przyjął święcenia kapłańskie w Oviedo 11 czerwca 1950. Uzupełniał studia na uniwersytetach w Salamance i Comillas (gdzie obronił doktorat z prawa kanonicznego). Podjął pracę w rodzinnej archidiecezji Oviedo, obok duszpasterstwa pełnił wysokie funkcje w kurii biskupiej (sekretarza arcybiskupa, kanclerza, prowikariusza generalnego).
13 kwietnia 1973 został mianowany biskupem Tarazony, otrzymał sakrę 3 czerwca 1973 w Tarazonie z rąk arcybiskupa Luigiego Dadaglio, nuncjusza w Hiszpanii. Od lipca 1975 był administratorem apostolskim sede plena diecezji Calahorra-La Calzada y Logrono, a od grudnia 1976 (po rezygnacji dotychczasowego ordynariusza Abilio del Campo y de la Bárcena) biskupem tej diecezji. W maju 1989 przeszedł na stolicę biskupią Orihuela-Alicante. W czerwcu 1995 został promowany na arcybiskupa Toledo i prymasa Hiszpanii; przeszedł w stan spoczynku w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego w październiku 2002.
W lutym 2001 Jan Paweł II mianował go kardynałem, nadając tytuł prezbitera S. Maria „Regina Pacis” a Monte Verde. Álvarez Martínez brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, m.in. w II sesji specjalnej poświęconej Kościołowi w Europie w październiku 1999 (na specjalne zaproszenie papieskie). Był jednym z najstarszych kardynałów, uprawnionych do udziału w wyborze następcy Jana Pawła II na konklawe 2005.
Zmarł 5 stycznia 2022 po długiej chorobie w madryckim szpitalu[1].
Przypisy
- ↑ Zmarł kard. Francisco Alvarez Martinez. ekai.pl, 5 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-06].
Bibliografia
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- Francisco Álvarez Martínez [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-25] (ang.).
- Il Sismografo
- p
- d
- e
- w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
- Catalana: 0247143