Frank CFA
Kod ISO 4217 | XAF |
---|---|
Symbol | CFA |
Państwo | Kamerun |
Bank centralny | |
Podział | 1 frank = 100 centymów |
Banknoty | 500, 1000, 2000, 5000, 10000 franków |
Monety | 1, 5, 10, 25, 50, 100, 200, 500 franków |
Kod ISO 4217 | XOF |
---|---|
Państwo | Benin |
Bank centralny | |
Podział | 1 frank = 100 centymów |
Banknoty | 500, 1000, 2000, 5000, 10000 franków |
Monety | 1, 5, 10, 25, 50, 100, 200, 500 franków |
Frank CFA, XOF, XAF (fr. franc de la Coopération Financière en Afrique Centrale) – jednostka monetarna używana w niektórych krajach centralnej Afryki od 1974 r.[potrzebny przypis], obecnie w 14 państwach. Dzieli się na 100 centymów. Jest to najczęściej używana waluta Afryki. Instytucjami odpowiedzialnymi za emisję pieniądza i politykę pieniężną w zachodniej i środkowej Afryce są odpowiednio Centralny Bank Państw Afryki Zachodniej (BCEAO) i Bank Państw Afryki Środkowej (BEAC).
Oba franki CFA są związane sztywnym kursem z euro (1 euro = 655,957 franków CFA)[1]. Przed wprowadzeniem euro jako oficjalnej waluty we Francji franki CFA łączył zmienny na przestrzeni lat sztywny kurs z frankiem francuskim[2].
Frank jest walutą obiegową w następujących państwach:
- Benin,
- Burkina Faso,
- Czad,
- Gabon,
- Gwinea Bissau,
- Gwinea Równikowa,
- Kamerun,
- Kongo,
- Mali,
- Niger,
- Republika Środkowoafrykańska,
- Senegal,
- Togo,
- Wybrzeże Kości Słoniowej.
Banknoty poszczególnych państw używających franka mają oznakowanie jednoliterowe w prawym górnym rogu awersu
Afryka Zachodnia – Mali – D, Niger – H, Burkina Faso – C, Benin – B, Togo – T, Senegal – K, Wybrzeże Kości Słoniowej – A, Gwinea Bissau – S
Afryka Środkowa – Czad 1993 – 2002 r. P od 2002 r. C, Kamerun 1993 – 2002 r. E od 2002 r. U, Gabon 1993 – 2002 r. L od 2002 r. A, Republika Środkowoafrykańska 1993 – 2002 r. F od 2002 r. M, Kongo 1993 – 2002 r. C od 2002 r. T, Gwinea Równikowa 1993 – 2002 r. N od 2002 r. F
Przypisy
- ↑ Krystyna Mitręga-Niestrój, Funkcjonowanie strefy franka CFA – wstęp do krytycznej analizy, „Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska. Sectio H” nr 4, 2017, s. 248.
- ↑ Wojciech Ficek, Funkcjonowanie strefy euro jako unii monetarnej w świetle teorii optymalnych obszarów walutowych i kryteriów konwergencji, Kraków 2022, s. 39.
Bibliografia
- Bara Ndiaye: Françafrique. Stosunki francusko-afrykańskie – wczoraj i dziś. Wyd. 1. Olsztyn: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, 2010. ISBN 978-83-930647-0-0.
- Konrad Czernichowski: Integracja afrykańska – uwarunkowania, formy współpracy, instytucje. Wyd. 1. Warszawa: CeDeWu.pl, 2010. ISBN 978-83-7556-353-5.
- Marcin Wojciech Solarz: Francja wobec Afryki subsaharyjskiej. Pozimnowojenne wyzwania i odpowiedzi. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Aspra, 2004. ISBN 83-88766-95-3
- p
- d
- e
Zachodnioafrykański frank CFA | |
---|---|
Środkowoafrykański frank CFA |
- p
- d
- e
Afryka Północna | |
---|---|
Afryka Środkowa | |
Afryka Zachodnia |
|
Afryka Wschodnia |
|
Afryka Południowa |
|
- Britannica: topic/Communaute-Financiere-Africaine-franc
- Universalis: franc-c-f-a-communaute-financiere-africaine
- SNL: CFA-franc
- DSDE: CFA-franc