Gōtoku-ji
Gōtoku-ji | |||
Państwo | Japonia | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Tokio | ||
Typ budynku | świątynia | ||
Ukończenie budowy | 1480 | ||
Położenie na mapie Tokio | |||
Położenie na mapie Japonii | |||
Położenie na mapie prefektury Tokio | |||
35°38′55,58″N 139°38′50,70″E/35,648772 139,647417 | |||
| |||
Strona internetowa |
Gōtoku-ji (jap. 豪徳寺) – świątynia buddyjska szkoły sōtō w Tokio (okręg specjalny Setagaya), w Japonii[a]. W tej niewielkiej świątyni zaczęła się historia popularnego, „przynoszącego szczęście” białego kota maneki-neko[1].
Historia
Świątynia powstała w 1480[1]. Według legendy, daimyō Naotaka Ii spotkał w tym miejscu białego kota, który machał do niego łapką, zapraszając Ii do świątyni. Ii, zdziwiony niezwykłym zachowaniem kota, wszedł za nim do wnętrza świątyni i w tym momencie w miejsce, w którym stał wcześniej uderzył piorun. Z wdzięczności za uratowanie mu życia, daimyō znacznie rozbudował i ozdobił świątynię.
Ten legendarny kot stał się pierwowzorem figurki popularnego maneki-neko, a Gōtoku-ji było pierwszym miejscem, gdzie zaczęto wytwarzać figurki „kota przynoszącego szczęście” i gdzie uznano go za wcielenie bogini miłosierdzia Kannon[2].
Dzisiaj na terenie świątyni znajduje się ponad tysiąc figurek maneki-neko różnych wielkości. Zgodnie z tradycją ustawili je tutaj ludzie, którym pomógł on spełnić życzenia. Wiszą tutaj także setki tabliczek ema, na których widnieje wizerunek białego kota i gdzie napisane są życzenia, które ma on pomóc spełnić[2]. Znajduje się tu także grób Naotaki Ii.
Galeria
- Trzypiętrowa pagoda
- Maneki-neko w świątyni
- Maneki-neko
- Tabliczki wotywne ema
- Grób Naotakiego Ii
Uwagi
- ↑ W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja (shintō), a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera, -ji). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.