Gałęźnica szorstkołuska

Gałęźnica szorstkołuska

Atheris squamigera[1]
(Hallowell, 1856)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Rząd	łuskonośne
Podrząd	węże
Rodzina	żmijowate
Podrodzina	żmije
Rodzaj	Atheris
Gatunek	gałęźnica szorstkołuska
Podgatunki
A. s. squamigera (Hallowell 1854) A. s. robusta Laurent, 1956
Multimedia w Wikimedia Commons

Gałęźnica szorstkołuska (Atheris squamigera) – gatunek jadowitego węża z rodziny żmijowatych.

Występuje w Zachodniej Afryce a zasiedlane przez nią tereny rozciągają się od Gwinei po Benin. Wyizolowane kolonie można spotkać w Nigerii, Kamerunie, Gabonie i Gwinei Równikowej. Zamieszkuje tropikalne lasy, podmokłe zarośla na skraju lasów i zarośnięte krzewami bagna.

Wąż jadowity o uzębieniu Solenoglypha. Jest to najwyższy stopień rozwoju aparatu jadowego u węży. Zęby te znajdują się w przedniej części otworu gębowego żmii, złożone pozostają równolegle do kości szczęki. Zęby są typu kanalikowego. Jest to wąż zwinny, szybki i dość agresywny. Gdy poczuje się zagrożony błyskawicznie atakuje.

Dorosłe osobniki osiągają od 45 cm do 70 cm długości. Samice są zazwyczaj nieco większe od samców. Ciało szczupłe. Ogon dobrze umięśniony i chwytny. Głowa trójkątna, spłaszczona i wyodrębniona od reszty ciała. Barwa dorosłych osobników zmienna od jasnozielonej po brązową, często z bladożółtymi plamkami biegnącymi wzdłuż. Brzuch bladozielony, bladożółty czasem niebieskawy. Młode mogą być brązowe lub jasnobrązowe. W ciągu 24 godzin zmieniają kolor na żółto-zielony lub ciemny zielony.

Prowadzi nadrzewny tryb życia. Można ją spotkać w gęstych gałęziach, 1-2 metry nad ziemią. Czasem jednak poluje na ziemi.

Jaszczurki, gryzonie, żaby nadrzewne.

Gody mają miejsce w okresie od września do listopada. Jak każdy przedstawiciel Atheris jajożyworodna. Samica rodzi 6-9 młodych na przełomie marca i kwietnia. Młode mają długość 13 cm do 19 cm.

O jadzie przedstawicieli gatunku Atheris wiadomo stosunkowo niewiele, oprócz tego, że jest hemotoksyczny, zaś ukąszenie powoduje bolesny obrzęk i problemy z krzepliwością krwi. Niegdyś uważano, że jad jest niegroźny dla człowieka, ale odnotowano kilka przypadków poważnych komplikacji hematologicznych.

Wyróżniono dwa podgatunki^[2]:

• Atheris squamigera squamigera
• Atheris squamigera robusta

• Wacław Jaroniewski: Jadowite węże świata (atlas). Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1984. ISBN 83-02-00977-6. Brak numerów stron w książce
• Coborn. J, Atlas węży świata.