Gaz wielkopiecowy

Ten artykuł od 2012-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Gaz wielkopiecowy – produkt uboczny wytwarzany podczas procesów wielkopiecowych. Jego skład zależy od wsadu wielkopiecowego i waha się w granicach: 9-16% dwutlenku węgla, 23-30% tlenku węgla, 0,5-4% wodoru, 52-64% azotu, 1% metanu.

Temperatura zapłonu wynosi ok. 700 ºC, a temperatura płomienia ok. 1400 ºC. Z 1 tony surówki wydziela się około 4000 m³ gazu wielkopiecowego. Wydajność energetyczna wynosi ok. 3,4 MJ/kg (4,0 MJ/m³). Gęstość gazu wielkopiecowego wynosi ok. 1,169 kg/m³.

Palny w 35-75% mieszaninie z powietrzem. Stosowany do opalania nagrzewnic wielkopiecowych oraz baterii koksowniczych. Stanowi podstawę gospodarki cieplnej hut.