Giovanni Battista Lampi (starszy)

Giovanni Battista Lampi
Ilustracja
Autoportret
Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1751
Romeno

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1830
Wiedeń

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

klasycyzm

Multimedia w Wikimedia Commons

Giovanni Battista Lampi, Jan Chrzciciel Lampi, wł. (ur. 31 grudnia 1751 w Romeno, zm. 11 lutego 1830 w Wiedniu) – włoski malarz pracujący w Austrii, portrecista[1].

Życiorys

Artysta był synem Mathiasa Lampiego, malarza tyrolskiego (1697–1780), który dekorował kościoły freskami, malował obrazy religijne, portrety oraz był restauratorem obrazów. Studia odbył w Salzburgu, Weronie i Trydencie, po czym w roku 1783 udał się do Wiednia, gdzie został pomocnikiem Hauzingera, a 1786 jego następcą. W latach 1786–1822 był (z przerwami) profesorem Akademii wiedeńskiej. W latach 1788–1791 przebywał w Warszawie na dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego. W latach 1792–1797 był nadwornym malarzem Katarzyny II. W roku 1797 powrócił do Wiednia. Był członkiem Akademii Sztuk Pięknych w Weronie, Wiedniu i Sankt Petersburgu. W 1798 został nobilitowany przez cesarza Franciszka II.

Artysta swoje prace wykonywał głównie dla europejskich rodzin arystokratycznych oraz dworów w Trydencie i Weronie (1771–1779), Wiedniu (od 1783).

Początkowo tworzył pod wpływem włoskiego baroku, później Jacques’a Louisa Dawida i Angeliki Kauffmannowej. Jego twórczość znana jest głównie z obrazów portretowych (portret Józefy Potockiej) oraz z obrazów o treściach religijnych. Na jego twórczość w późniejszej fazie jego malarstwa miała wpływ sztuka angielska i francuska.

Portret Stanisława Augusta z maską, po 1788

Spuścizna artystyczna Lampiego, o nierównej zresztą wartości, jest bardzo wielka. Dzieła jego, prócz zbiorów publicznych, znajdują się w bardzo wielu galeriach prywatnych. Z polskich wymienić należy: w Krakowie portrety J. Dzierzbickiego i jego żony z domu Siekierzyńskiej w Muzeum Narodowym, biskupa Sołtyka w klasztorze kapucynów, Stanisława Augusta Poniatowskiego w Muzeum Czartoryskich, portret cesarza Józefa II w Uniwersytecie we Lwowie; portrety Józefy Amelii Potockiej z domu Mniszchówny w Muzeum Zamku w Łańcucie, Ogińskiej z Lasockich, generała Jakuba Jasińskiego w Galerii Mielżyńskich w Poznaniu: kanonika Kajetana Sołtyka, Szczęsnego Potockiego, generałów Grabowskiego i Morawskiego w Muzeum Narodowym w Warszawie, Stanisława Małachowskiego w Muzeum – Zamku Tarnowskich w Dzikowie-Tarnobrzegu i wielu innych. W Petersburgu i Wiedniu znajdują się portrety panujących (Józef II, August II, Katarzyna II, Maria Fiodorowna i in.).

Jego dwaj synowie: Franciszek Ksawery Lampi i Giovanni Battista Lampi (młodszy) także byli malarzami[1].

Przypisy

  1. a b Lampi Giovanni Battista, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-12] .

Bibliografia

  • Wielka ilustrowana encyklopedia Gutenberga (1929–1934, Kraków)
  • Ilustrowana encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (tom 5)
  • ISNI: 0000000108654701
  • VIAF: 5194786
  • ULAN: 500004776
  • LCCN: n2002056728
  • GND: 122303660
  • BnF: 14955700f, 14797427m
  • SUDOC: 059071451
  • SBN: CFIV186454
  • NKC: xx0165671
  • BNE: XX5396965
  • Open Library: OL6354027A
  • PLWABN: 9810531718305606
  • NUKAT: n01055267
  • J9U: 987007423751205171
  • CONOR: 17994339
  • PWN: 3930310
  • Treccani: giovanni-battista-lampi
  • VLE: johann-baptist-lampi